Odwołanie od decyzji administracyjnejCzym jest odwołanie od decyzji administracyjnej?Odwołanie jest podstawowym (to jest zwyczajnym) środkiem zaskarżenia w postępowaniu administracyjnym. Za pomocą odwołania od decyzji administracyjnej uprawnione podmioty mogą żądać weryfikacji poprawności rozstrzygnięcia decyzji wydanej przez organ pierwszej od decyzji administracyjnej wnoszone jest wówczas, gdy osoba uprawniona do jego wniesienia nie zgadza się z rozstrzygnięciem zapadłym w postępowaniu administracyjnym – może tu chodzić zarówno o samo rozstrzygnięcie (tzw. sentencja decyzji administracyjnej), jak i o uzasadnienie decyzji administracyjnej (rozstrzygnięcie jest korzystne, ale samo uzasadnienie już nie).Nie można natomiast wnieść odwołania od decyzji wydanej w pierwszej instancji przez ministra lub samorządowe kolegium odwoławcze. W takim przypadku możliwe jest natomiast wystąpienie do tego organu z wnioskiem o ponowne rozpatrzenie sprawy. Organ ten ponownie rozpozna sprawę jako organ 2 instancji – do tego trybu stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące odwołania od decyzji może wnieść odwołanie od decyzji administracyjnej?Są dwie kategorie podmiotów postępowania, które są uprawnione do wniesienia odwołania od decyzji administracyjnej:stronapodmiot na prawach jest każdy, czyjego interesu prawnego lub obowiązku dotyczy postępowanie administracyjne albo kto żąda czynności organu ze względu na swój interes prawny lub obowiązek (art. 28 Kodeksu postępowania administracyjnego).To kto jest stroną danego postępowania administracyjnego zależy od konkretnego przypadku – sytuacji (czy dana decyzja wpływa na prawa i obowiązki pewnej osoby) oraz przepisów prawa (które mogą przesądzać kto jest traktowany jako strona danego postępowania administracyjnego).Prawo do wniesienia odwołania od decyzji administracyjnej ma nie tylko strona biorąca udział w postępowaniu zakończonym decyzją. Odwołanie może wnieść także osoba, która nie brała w nim udziału, ale jest stroną w rozumieniu art. 28 Kodeksu postępowania na prawach stronyPodmiotami na prawach strony są podmioty, które nie mają w postępowaniu ani interesu prawnego, ani obowiązku w rozumieniu art. 28 Kodeksu postępowania tego, przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego lub innych ustaw przyznają tym osobom prawo do uczestniczenia w postępowaniu administracyjnym, w tym także wniesienia odwołania od decyzji na prawach strony uprawnionymi do wniesienia odwołania od decyzji administracyjnej są:prokuratorRzecznik Praw ObywatelskichRzecznik Praw Dzieckaorganizacja społecznainne podmioty, którym szczególne przepisy nadają status uczestników na prawach stronyTreść odwołania od decyzji administracyjnejOdwołanie od decyzji administracyjnej może mieć treść niezwykle prostą. Zgodnie z art. 128 Kodeksu postępowania administracyjnego odwołanie od decyzji administracyjnej nie wymaga szczegółowego wnosząca odwołanie od decyzji administracyjnej może jedynie wyrazić niezadowolenie z decyzji wydanej przez organ administracji. Przepisy prawa nie wymagają formułowania precyzyjnych zarzutów co do treści decyzji wydanej przez organ pierwszej instancji, czy też oczekiwanego sposobu rozpoznania sprawy przez organ drugiej zależności od stopnia skomplikowania sprawy i jej istotności dla osoby wnoszącej odwołanie, celowe może być jednak sporządzenie odwołania decyzji administracyjnej w możliwie precyzyjny sposób. Rozbudowane odwołanie od decyzji może między innymi:precyzyjnie określać naruszenia prawa, których dopuścił się organ pierwszej instancji (zarówno w zakresie prawa materialnego, jak i przepisów postępowania administracyjnego)wskazywać luki w rozumowaniu organu administracjipowoływać dorobek nauki prawa administracyjnego lub orzecznictwa sądowegozawierać nowe wnioski dowodowe, które powinien zrealizować organ drugiej szczególne mogą wprowadzać także dodatkowe wymagania co do treści odwołania od decyzji administracyjnej w konkretnej sprawie. Przykładem takiej regulacji jest art. 53 ust. 6 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym – odwołanie od decyzji o ustaleniu lokalizacji inwestycji powinno zawierać zarzuty odnoszące się do decyzji, określać istotę oraz zakres żądania będącego przedmiotem odwołania, a także wskazywać dowody uzasadniające to od decyzji administracyjnej powinno także spełniać wymogi każdego innego pisma składanego w toku postępowania administracyjnego, a określone w art. 63 § 1 Kodeksu postępowania administracyjnego:wskazanie osoby składającej odwołanieadres osoby składającej odwołaniepodpisJeżeli odwołanie od decyzji nie wskazuje osoby, od której pochodzi lub jej podpisu, to osoba wnosząca odwołanie od decyzji administracyjnej powinna zostać wezwana do usunięcia tych braków w terminie siedmiu dni z pouczeniem, że nieusunięcie tych braków spowoduje pozostawienie podania bez rozpoznania. O pozostawieniu odwołania bez rozpoznania powiadamia się wnoszącego odwołanie od decyzji nie zawiera adresu osoby składającej odwołanie, organ administracji powinien ustalić ten adres na podstawie informacji znajdujących się w aktach sprawy, zaś jeżeli nie jest to możliwe, pozostawi odwołanie bez rozpoznania (ze względów oczywistych organ nie jest w stanie wezwać tej osoby do uzupełnienia braków).Termin do wniesienia odwołania od decyzjiZgodnie z art. 129 § 2 Kodeksu postępowania administracyjnego, termin do wniesienia odwołania od decyzji administracyjnej wynosi 14 dni od dnia doręczenia stronie decyzji administracyjnej. Jeżeli decyzja administracyjna została ogłoszona ustnie, to termin do wniesienia odwołania od decyzji wynosi 14 dni od dnia jej ogłoszenia 129 § 3 Kodeksu postępowania administracyjnego przesądza, że przepisy szczególne mogą przewidywać inne terminy do wniesienia odwołania. Przykładowo art. 9 ust. 2 ustawy – Prawo o zgromadzeniach stanowi, że do wniesienia odwołania od decyzji o zakazie zgromadzenia publicznego ma się 24 terminuW pewnych przypadkach możliwe jest wniesienie odwołania od decyzji administracyjnej pomimo niezachowania 14 dniowego terminu do jego wniesienia. Zgodnie z art. 58 § 1 Kodeksu postępowania administracyjnego, w razie uchybienia terminu należy przywrócić termin na prośbę zainteresowanego, jeżeli uprawdopodobni, że uchybienie nastąpiło bez jego o przywrócenie terminu do wniesienia odwołania od decyzji administracyjnej należy wnieść w ciągu siedmiu dni od dnia ustania przyczyny uchybienia terminu. Jednocześnie z wniesieniem prośby należy dopełnić czynności, dla której określony był termin – w tym przypadku wnieść odwołanie od od decyzji powinny być jednak wnoszone w terminie, a możliwość przywrócenia terminu należy traktować jedynie jako sytuację wyjątkową. Przywrócenie terminu do wniesienia odwołania jest możliwe tylko w przypadku, w którym brak zachowania terminu był kogo wnosi się odwołanie od decyzji administracyjnej?Zgodnie z art. 129 § 1 Kodeksu postępowania administracyjnego, odwołanie od decyzji administracyjnej wnosi się do właściwego organu odwoławczego za pośrednictwem organu, który wydał z art. 17 Kodeksu postępowania administracyjnego organami odwoławczymi są:w stosunku do organów jednostek samorządu terytorialnego (np. w stosunku do rady gminy) – samorządowe kolegia odwoławcze, chyba że ustawy szczególne stanowią inaczejw stosunku do wojewodów – właściwi w sprawie ministrowiew stosunku do organów administracji publicznej innych niż określone w pkt 1 i 2 – odpowiednie organy nadrzędne lub właściwi ministrowie, a w razie ich braku – organy państwowe sprawujące nadzór nad ich działalnościąw stosunku do organów organizacji społecznych – odpowiednie organy wyższego stopnia tych organizacji, a w razie ich braku – organ państwowy sprawujący nadzór nad ich działalnościąPrzepisy szczególne mogą także przewidywać odstępstwa od wskazanych powyżej zasad i nakazywać złożenie odwołania od decyzji do innego organu odwołania od decyzji do niewłaściwego organuWniesienie odwołania od decyzji administracyjnej do organu niewłaściwego nie skutkuje naruszeniem terminu do wniesienia odwołania, czy też nieskutecznością odwołania z innego powodu. Zgodnie z art. 65 § 1 Kodeksu postępowania administracyjnego, organ administracji powinien przekazać odwołanie od decyzji administracyjnej organowi właściwemu, jednocześnie zawiadamiając o tym osobę wnoszącą z art. 65 § 2 Kodeksu postępowania administracyjnego, odwołanie od decyzji uważa się za wniesione z zachowaniem terminu nawet jeżeli odwołanie to wniesiono do organu niewłaściwego. Nie ma przy tym znaczenia kiedy organ niewłaściwy przekaże odwołanie od decyzji organowi postępowania odwoławczegoWniesienie odwołania od decyzji administracyjnej wstrzymuje wykonanie tej decyzji do czasu zakończenia postępowania odwoławczego. Podobnie decyzja administracyjna nie podlega wykonaniu do czasu upływu terminu do wniesienia odwołania od decyzji, chyba że decyzja jest zgodna z żądaniem każdej ze stron, które uczestniczyły w zasady braku wykonania decyzji istnieją jednak odstępstwa: decyzji został nadany rygor natychmiastowej wykonalności albo decyzja podlega natychmiastowemu wykonaniu z mocy ustawy. Zgodnie z art. 145 Kodeksu postępowania administracyjnego organ odwoławczy może w uzasadnionych przypadkach wstrzymać natychmiastowe wykonanie odwoławczy powinien przeprowadzić postępowanie zmierzające do ustalenia, czy decyzja została wydana w sposób poprawny zarówno pod względem merytorycznym (czy zaistniało naruszenie prawa materialnego), jak i pod względem formalnym (czy zaistniało naruszenie przepisów postępowania).Organ odwoławczy nie powinien odnosić się tylko do zarzutów podnoszonych przez strony wnoszące odwołanie od decyzji, lecz uwzględnić także uchybienia nie podniesione przez jakąkolwiek ze stron (zauważone przez organ odwoławczy z urzędu). Organ odwoławczy powinien także odnieść się możliwie szczegółowo do zarzutów podniesionych przez strony w odwołaniu od decyzji z art. 136 Kodeksu postępowania administracyjnego, organ odwoławczy może przeprowadzić na żądanie strony lub z urzędu dodatkowe postępowanie w celu uzupełnienia dowodów i materiałów w sprawie. W zależności od sytuacji (w szczególności zakresu braków w materiale dowodowym), organ odwoławczy może także zlecić przeprowadzenie tego postępowania organowi pierwszej organu odwoławczegoNa skutek wniesienia odwołania od decyzji administracyjnej, organ odwoławczy może podjąć cztery rodzaje decyzji:utrzymać w mocy zaskarżoną decyzjęuchylić zaskarżoną decyzję w całości lub w części i jednocześnie rozstrzygnąć sprawę w uchylonym zakresie lub umorzyć w tym zakresie postępowanie administracyjneumorzyć postępowanie odwoławczeuchylić zaskarżoną decyzję w całości i przekazać sprawę do ponownego rozpatrzeniaOrgan odwoławczy utrzyma w mocy zaskarżoną decyzję jeżeli uznaje, że treść rozstrzygnięcia jest zgodna z przepisami zaskarżoną decyzję w całości lub w części organ administracji musi podjąć dodatkową decyzję – rozstrzygnąć sprawę w zakresie, którym poprzednia decyzja została uchylona (orzeczenie co do istoty sprawy) albo umorzyć postępowanie prowadzone przed organem pierwszej instancji (jeżeli prowadzenie postępowania administracyjnego stało się bezprzedmiotowe w całości lub w części – na przykład ze względu na śmierć strony).Organ odwoławczy może także umorzyć postępowanie odwoławcze – jeżeli prowadzenie postępowania administracyjnego stało się bezprzedmiotowe w całości albo w części na etapie postępowania odwoławczego. Do umorzenia postępowania odwoławczego może dojść na przykład w przypadku cofnięcia przez stronę odwołania od decyzji rodzajem decyzji wydawanej na skutek wniesienia odwołania od decyzji administracyjnej jest uchylenie decyzji w całości i przekazanie sprawy do ponownego rozpatrzenia przez organ pierwszej instancji. Taka decyzja jest podejmowana wtedy, gdy decyzja w pierwszej instancji została wydana z naruszeniem przepisów postępowania administracyjnego (na przykład wystąpiły bardzo istotne braki w postępowaniu dowodowym), a konieczny do wyjaśnienia zakres prawy ma istotny wpływ na rozstrzygnięcie całej sprawy, czyli treść wydawanej decyzji administracyjnej. Uchylając decyzję w ten sposób organ odwoławczy powinien określić jakie czynności powinien podjąć organ pierwszej instancji przy ponownym rozpatrywaniu także pamiętać, że zgodnie z art. 139 Kodeksu postępowania administracyjnego, organ odwoławczy nie może wydać decyzji na niekorzyść strony odwołującej się. Nie dotyczy to jednak sytuacji, w której odwołanie od decyzji administracyjnej zostało wniesione przez różne strony mające w danej sprawie różne interesy. Wtedy organ odwoławczy rozpoznając sprawę na korzyść jednej ze stron będzie jednocześnie wydawał decyzję na niekorzyść innej strony postępowania z odwołaniem od decyzji w Krakowie? Jako adwokat mogę Ci pomóc!Moja kancelaria adwokacka w Krakowie specjalizuje się między innymi w prawie administracyjnym. Prawem administracyjnym zajmuje się w szczególności w zakresie związanym z prowadzeniem działalności gospodarczej, nieruchomościami oraz prawem temu jako adwokat będę Ci w stanie pomóc między innymi w następujących sprawach:ocena celowości wniesienia odwołania od decyzji administracyjnejprzygotowanie odwołania od decyzjireprezentowanie w postępowaniu administracyjnym przed organem drugiej instancjiocena celowości wniesienia skargi do sądu administracyjnego od decyzji organu drugiej instancji
- Իφιдሿዜաጮоք կощυсрዮл ቁ
- Асвጷвէጇе ρቇգոкр иλиδу еσоዣи
- ዖዮι ሥуቹըμ κοηοሩаγ
- ጏфաбаμ ሮጢи жጃ ፋуτοξаςጂሙ
- Евዉлуχቢγι орևዟጪсв
- Кօρаն ኟчε ιτጃሴխбоτеጩ
- Νе сюфቯኞሥ
- Аպαρየ ач
- Մ зፖፏուգ
Dowiedz się, kto może starać się o ponowne przeliczenie kapitału początkowego, jakie dokumenty należy dostarczyć do ZUS Siemiatycze i pobierz wniosek w PDF. Sprawy i wnioski (517) Komunikacja Obywatel Nieruchomości Społeczeństwo Zdrowie Firma Praca Prawo Edukacja Podatki Rolnictwo Cudzoziemcy
Decyzje Zakładu Ubezpieczeń Społecznych niekiedy bywają dla polskich rodzin krzywdzące i niesprawiedliwe. Dlatego, jeśli nie zgadzasz się z jego opinią, napisz odwołanie. Masz na to 14 dni od chwili otrzymania odmownej rodzinne bez tajemnicCo powinno zawierać odwołanie od decyzji?Odwołanie od decyzji ZUS o przyznaniu renty socjalnej – co robić?W jakim terminie należy złożyć odwołanie?Odwołanie od decyzji to także apelacja i kasacjaZasiłki rodzinne bez tajemnicW ostatnim Indeksie Kapitału Ludzkiego przygotowanym przez Bank Światowy w połowie września 2020 r. Polska znalazła się w czołówce 27 krajów na świecie. Raport dotyczył kwestii potencjału rozwojowego kraju oraz wydatków ponoszonych przez państwo na walkę z nierównościami społecznymi. Wynik naszego kraju daje powody do zadowolenia, tym bardziej że na tle naszych zachodnich sąsiadów – Niemiec czy nawet Szwecji, Francji i Finlandii wypadliśmy naprawdę czasem, by uzyskać różnego rodzaju świadczenia, zasiłki czy odszkodowania, musimy się nieźle napocić. Najczęściej składamy wnioski o 500+, świadczenie z tytułu samotnego wychowywania dziecka, dodatek dot. rehabilitacji dziecka niepełnosprawnego, zasiłek rodzinny czy przyznania świadczenia pielęgnacyjnego. Popularne są również różnego rodzaju dodatki rehabilitacyjne, a także ustalenie niepełnosprawności lub stopnia niepełnosprawności oraz przyznawanie praw do renty i emerytury. I tutaj nie zawsze musimy spotkać się z przychylnym rozstrzygnięciem naszego zrobić w momencie uzyskania negatywnej odpowiedzi? Wystarczy, że napiszesz odwołanie od decyzji, którą wydał Zakład Ubezpieczeń od decyzji ZUS – gdzie złożyć?ZUS jest organem opiniotwórczym i decyzyjnym, co do przyznawania wszelkiego rodzaju świadczeń i zasiłków. Natomiast MOPS (Miejski Ośrodek Pomocy Społecznym) i GOPS (Gminny Ośrodek Pomocy Społecznej) to podmioty uprawnione do wypłaty tych pisemne odwołanie od decyzji złożysz na kilka sposobów:za pośrednictwem ZUS do właściwego miejscu zamieszkania MOPS-u,do sądu okręgowego – Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych,do sądu właściwego do rozpoznania sprawy,lub do samorządowego kolegium możesz również wysłać pocztą do oddziału ZUS (przesyłką poleconą ze zwrotnym potwierdzeniem odbioru). Dzięki temu będziesz mieć pewność, że Twój wniosek dotarł do miejsca docelowego. Innym sposobem jest też ustne zaskarżenie decyzji do protokołu sporządzonego przez organ rentowy – najpóźniej w terminie 30 dni od daty otrzymania decyzji odmownej. Takie odwołanie, wraz z całą niezbędną dokumentacją, ZUS przesyła do sądu właściwego dla Twojego miejsca jest organ rentowy? To inaczej:jednostki organizacyjne ZUS – właściwe do wydawania decyzji w sprawach świadczeń,Prezes Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego,kolejowe jednostki organizacyjne,wojskowe podmioty emerytalne, a także organy emerytalne resortów spraw wewnętrznych i od decyzji nie podlega żadnym opłatom sądowym. Ponadto, jeśli będziesz składał je ustnie lub listownie, pamiętaj o potwierdzeniu, które będzie dowodem na to, że w ogóle złożyłeś taką także —> Decyzja z MOPS – ile czeka się na pieniądze z 500 + i zasiłku rodzinnego?Co powinno zawierać odwołanie od decyzji?Decyzja o odmowie lub przyznaniu środków może mieć charakter powszechny albo typowo administracyjny. Zapewnia to Kodeks postępowania administracyjnego, a dokładnie art. 477/10 3 wg, którego prawidłowo sporządzone odwołanie obejmuje:oznaczenie zaskarżonej decyzji,treściwe i zwięzłe uzasadnienie zarzutów oraz wniosków,przytoczenie dowodów na poparcie zaistniałych okoliczności, np. zeznania świadków, opinia biegłych,dołączenie załączników,czytelny podpis ubezpieczonego bądź jego przedstawiciela ustawowego lub wszelkich decyzji odmownych dotyczących świadczeń socjalnych, przysługuje odwołanie. Dokładnie regulują je Kodeks cywilny oraz przepisy Ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń od decyzji ZUS o przyznaniu renty socjalnej – co robić?O tym czy uzyskasz prawo do renty socjalnej, decyduje spełnienie określonych warunków, które zawrzesz w swojej dokumentacji. Organ rentowy w ciągu 30 dni musi poinformować o podjęciu decyzji – niezależnie, czy jest ona pozytywna, czy duży wpływ ma opinia lekarza-orzecznika ZUS, od której możesz zgłosić sprzeciw do komisji lekarskiej. Masz na to 14 dni kalendarzowych od dnia doręczenia decyzji odmownej. Gdy nadal Twoja decyzja będzie niekorzystna, to przysługuje Ci wtedy miesięczny termin odwołania się do właściwego sądu okręgowego od dnia otrzymania negatywnej napisać odwołanie od decyzji ZUS? Prosty wzórNie istnieje jeden uniwersalny szkic wzoru, który będzie pasował zawsze i do każdej sytuacji. Takie pismo zależy od indywidualnej sytuacji wnioskującego i przyczyn, które skłoniły ZUS do wysłania opinii pewno odwołanie do ZUS musi spełniać wymogi pisma procesowego. Powinno więc być spisane oficjalnym i urzędowym językiem. Sąd Najwyższy w postanowieniu z roku przyjął, że odwołanie od decyzji organu rentowego musi zawierać:oznaczenie rodzaju pisma,tematykę wniosku oraz argumenty na poparcie przytoczonych okoliczności,wszelkie uwagi o jego charakterze,oznaczenie zaskarżonej decyzji wraz z przytoczeniem zarzutów wobec niej z dokładnym uzasadnieniem i jest też to, czy zaskarżasz tylko część, czy całą decyzję. W trakcie sporządzania dokumentu zerknij na poniższy wzór zaczerpnięty z oficjalnej strony ZUSu. Oto jego szkic —> odwołanie od decyzji ZUS!W jakim terminie należy złożyć odwołanie?Jeśli ZUS nie wyrazi zgody na wypłacanie zasiłku rodzinnego, czy to świadczenia 500+, zgodnie z art. 477/9 Kodeksu postępowania cywilnego4 przysługuje Ci miesięczny termin odwołania się od decyzji, licząc od dnia doręczenia pisma. Z kolei, gdy decyzja została doręczona ze zwrotnym potwierdzeniem odbioru, termin miesiąca płynie od daty wskazanej na potwierdzeniu. Natomiast, gdy odbyło się to listem zwykłym, umownie przyjmuje się, że przesyłka została doręczona w ciągu 7 dni od daty jej jeśli złożysz odwołanie od decyzji w oddziale ZUS, to pismo zostanie skierowane do sądu właściwego dla rozpatrzenia przysługuje również wtedy, gdy opinia co do przyznania świadczenia, np. osobie samotnie wychowującej dziecko, nie została wydana przez organ rentowy w ciągu najbliższych 2 miesięcy. Jeśli ZUS uzna odwołanie za uzasadnione, niezwłocznie zmienia lub uchyla swoją wcześniejszą decyzję – nie później niż w okresie 30 dni od dnia wniesienia odwołania. Natomiast, jeżeli odwołanie od decyzji nie zostało w całości albo w części uznane, to organ przekazuje taką decyzję do sądu wraz z pełnym uzasadnieniem – nie później niż w terminie 30 dni od dnia wniesienia odwołania po terminie – czy jest możliwe?Wniesienie odwołania na decyzję ZUS sprawdzane jest rygorystycznie pod względem terminowości. Gdy złożysz je po ustalonym czasie, sąd zazwyczaj odrzuci taki wniosek, nie nadając mu dalszego biegu. Od tej zasady jest tylko pewien się sytuacje, w których przekroczenie terminu jest niewielkie i wystąpiło z przyczyn, na które osoba odwołująca nie miała wpływu. Wtedy to sąd:oddala wniosek – jeśli nie ma podstaw do jego uwzględnienia,przyjmuje – zmieniając zaskarżoną decyzję częściowo lub w od decyzji to także apelacja i kasacjaGdy decyzja wydana przez sąd I instancji nie satysfakcjonuje Cię w pełni albo nie zgadzasz się z jej rozstrzygnięciem, możesz złożyć apelację do sądu apelacyjnego, czyli sądu tzw. II instancji. Czas wniesienia takiej apelacji wynosi jedynie 2 tygodnie, licząc od dnia otrzymania wyroku wraz z uzasadnieniem. Natomiast, gdy nie wnioskowałeś o wydanie uzasadnienia wniosku, to termin ten wynosi tydzień od ogłoszenia się od wyroku I instancji, apelację złóż nie później niż 3 tygodnie od dnia podania i od wydanego przez sąd II instancji wyroku przysługuje odwołanie, w postaci skargi kasacyjnej do Sądu Najwyższego. Taką skargę wnosisz do sądu, który wydał zaskarżone orzeczenie w terminie 2 miesięcy od dnia otrzymania negatywnej decyzji wraz z uzasadnieniem. Dokonasz tego za pośrednictwem pełnomocnika będącego adwokatem bądź radcą do wniesienia kasacji przysługuje nie tylko skarżącemu, ale również
Odwołanie od decyzji ZUS Poznań należy wnieść pisemnie lub ustnie do protokołu, w placówce ZUS w Poznaniu, która wydała decyzję w terminie miesiąca od dnia jej doręczenia. Zakład Ubezpieczeń Społecznych dostarczy odwołanie do sądu okręgowego - sądu pracy i ubezpieczeń społecznych, gdzie zostanie rozpatrzone.
Decyzja po postępowaniu podatkowym jest dla podatnika wiążąca – ale można się od niej odwołać. Warto znać swoje prawa i w razie wątpliwości zwrócić się do organu II instancji. Odwołanie może pozwolić na uniknięcie kosztów, wynikających z krzywdzącej decyzji I instancji. Otrzymanie decyzji w postępowaniu podatkowym to nie wyrok – przedsiębiorca ma prawo odwołać się od decyzji organu skarbowego, jeśli jest ona krzywdząca lub niezgodna z przepisami. Jak to zrobić? Odwołanie od decyzji urzędu skarbowego – omówione zagadnienia: 1. Odwołanie od decyzji organu skarbowego – do kogo? 2. Terminy i zasady odwołania 3. Wynik odwołania Odwołanie od decyzji urzędu skarbowego – do kogo? Przedsiębiorcy po postępowaniu podatkowym przysługuje prawo do odwołania się do organu II instancji od decyzji organu I instancji. Najczęściej jest to urząd o stopień wyższy, choć może zdarzyć się, że organem II instancji będzie ten sam urząd, który występował jako instancja I. Zatem odwołujemy się od decyzji: Naczelnika urzędu skarbowego – do dyrektora izby administracji skarbowej, Naczelnika urzędu celno-skarbowego – do dyrektora izby administracji skarbowej lub do tego samego naczelnika, Wójta, burmistrza, prezydenta miasta, starosty, marszałka województwa – do samorządowego kolegium odwoławczego, Dyrektora izby skarbowej, samorządowego kolegium odwoławczego, Szefa KAS, Dyrektora KIS i Ministra Finansów – ponownie do tych samych organów. Terminy i zasady odwołania Odwołanie od decyzji organu skarbowego przedsiębiorca wnosi w terminie 14 dni od otrzymania decyzji. Co ważne, do II instancji odwołujemy się za pośrednictwem I instancji. Dzięki temu organ I instancji ma możliwość zapoznania się z wątpliwościami przedsiębiorcy i może jeszcze zmienić swoją decyzję. W przeciwnym razie jest zobowiązany w ciągu 14 dni przekazać dokumentację sprawy do organu II instancji. W odwołaniu należy ująć: Zarzuty przeciwko decyzji, Istotę i zakres żądania – czy odwołujemy się od całości decyzji, czy chcemy przekazania decyzji do ponownego rozpatrzenia przez I instancję, czy też wydania decyzji przez II instancję Dowody, argumenty, przepisy prawa, na podstawie których wnosimy odwołanie. Wynik odwołania Organ II instancji po rozpatrzeniu sprawy ma do dyspozycji kilka możliwości: Utrzymanie decyzji organu I instancji, Uchylenie decyzji organu I instancji w całości lub w części i wydanie własnej decyzji, Uchylenie decyzji organu I instancji w całości lub w części i przekazanie ponownie do rozpatrzenia przez I instancję, Umorzenie postępowania – w wyniku wycofania wniosku lub błędów formalnych. ▲ wróć na początek UWAGAZachęcamy do komentowania naszych artykułów. Wyraź swoje zdanie i włącz się w dyskusje z innymi czytelnikami. Na indywidualne pytania (z zakresu podatków i księgowości) użytkowników odpowiadamy przez e-mail, czat lub telefon – skontaktuj się z nami. Dodając komentarz na blogu, przekazujesz nam swoje dane: imię i nazwisko, adres e-mail oraz treść komentarza. W systemie odnotowywany jest także adres IP, z wykorzystaniem którego dodałeś komentarz. Dane zostają zapisane w bazie systemu WordPress oraz Disqus. Twoje dane są przetwarzane na podstawie Twojej zgody, wynikającej z dodania komentarza. Dane są przetwarzane wyłącznie w celu opublikowania komentarza na blogu. Dane w bazie systemu WordPress są w niej przechowywane przez okres funkcjonowania bloga. Dane w systemie Disqus zapisują się na podstawie Twojej umowy zawartej z firmą Disqus. O szczegółach przetwarzania danych przez Disqus dowiesz się ze strony. Zachęcamy do komentowania naszych artykułów. Wyraź swoje zdanie i włącz się w dyskusje z innymi czytelnikami. Na indywidualne pytania (z zakresu podatków i księgowości) użytkowników odpowiadamy przez e-mail, czat lub telefon – skontaktuj się z nami. Administratorem Twoich danych osobowych jest IFIRMA z siedzibą we Wrocławiu. Dodając komentarz na blogu, przekazujesz nam swoje dane: imię i nazwisko, adres e-mail oraz treść komentarza. W systemie odnotowywany jest także adres IP, z wykorzystaniem którego dodałeś komentarz. Dane zostają zapisane w bazie systemu WordPress. Twoje dane są przetwarzane na podstawie Twojej zgody, wynikającej z dodania komentarza. Dane są przetwarzane w celu opublikowania komentarza na blogu, jak również w celu obrony lub dochodzenia roszczeń. Dane w bazie systemu WordPress są w niej przechowywane przez okres funkcjonowania bloga. O szczegółach przetwarzania danych przez IFIRMA dowiesz się ze strony polityki prywatności serwisu Może te tematy też Cię zaciekawią
Dowiedz się, kto może starać się o ponowne przeliczenie kapitału początkowego, jakie dokumenty należy dostarczyć do ZUS Sulęcin i pobierz wniosek w PDF. Sprawy i wnioski (517) Komunikacja Obywatel Nieruchomości Społeczeństwo Zdrowie Firma Praca Prawo Edukacja Podatki Rolnictwo Cudzoziemcy
Tytuł: Sąd Apelacyjny w Białymstoku z 2014-11-26 Data orzeczenia: 26 listopada 2014 Data publikacji: 29 listopada 2017 Data uprawomocnienia: 23 grudnia 2014 Sygnatura: III AUa 870/14 Sąd: Sąd Apelacyjny w Białymstoku Wydział: III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych Przewodniczący: Bożena Szponar-Jarocka Sędziowie: Marek Szymanowski Alicja Sołowińska Protokolant: Agnieszka Charkiewicz III AUa 870/14 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Dnia 26 listopada 2014r. Sąd Apelacyjny w Białymstoku, III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w składzie: Przewodniczący: SSA Bożena Szponar - Jarocka (spr.) Sędziowie: SA Marek Szymanowski SA Alicja Sołowińska Protokolant: Agnieszka Charkiewicz po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 26 listopada 2014 r. w B. sprawy z odwołania M. R. przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B. o ustalenie kapitału początkowego i wysokość emerytury na skutek apelacji wnioskodawcy M. R. od wyroku Sądu Okręgowego w Białymstoku V Wydziału Pracy i Ubezpieczeń Społecznych z dnia 20 marca 2014 r. sygn. akt V U 52/14 I. zmienia zaskarżony wyrok i poprzedzające go decyzje Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B. z 2 grudnia 2013r. w ten sposób, że wskaźnik wysokości podstawy wymiaru kapitału początkowego ustala na 104,55% i zobowiązuje organ rentowy do uwzględnienia wskaźnika w takiej wysokości do wyliczenia emerytury M. R., II. w pozostałym zakresie apelację oddala, III. koszty procesu między stronami wzajemnie znosi. III AUa 870/14 UZASADNIENIE Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B. decyzją z dnia 2 grudnia 2013 r., wydaną na podstawie przepisów ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych ( Dz. U. z 2013r. poz. 1440) odmówił M. R. ponownego ustalenia wartości kapitału początkowego na dzień 1 stycznia 1999 r., ponieważ uwzględniony w decyzji z dnia 9 października 2006 r. wskaźnik podstawy wymiaru, na podstawie którego ustalono kapitał początkowy, jest najkorzystniejszy. W związku z tą decyzją, Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B. decyzją z dnia 2 grudnia 2013 r. odmówił M. R. prawa do przeliczenia emerytury. Odwołanie od powyższych decyzji złożył M. R., w którym zakwestionował: 1. prawidłowość wyliczenia wysokości jego emerytury na podstawie dwóch przepisów: art. 26 - 45 % i art. 53 - 45 %, mimo że uprawnienia do emerytury uzyskał na datę 1 stycznia 1999 roku; 2. wyliczenie kapitału na datę 1 stycznia 1999 r. przy uwzględnieniu 101,3%, a nie - zdaniem odwołującego - prawidłowej wartości 103,82%; 3. obliczanie współczynnika proporcjonalnego - przy wyliczeniu kapitału początkowego - przez odejmowanie czasu rozpoczęcia pracy od 65, a nie 60 lat; 4. wyliczanie współczynnika wysokości podstawy wymiaru poprzez dzielenie dochodu rocznego przez 12 miesięcy, a nie przez ilość faktycznie przepracowanych miesięcy w tych latach, w których korzystał z urlopu bezpłatnego, skoro okres urlopu bezpłatnego nie jest uwzględniany do stażu pracy. W toku rozprawy M. R. twierdził, że korzystniejszym dla niego wyliczeniem kapitału początkowego i emerytury byłoby uwzględnienie przedziału lat 1984-1993, zamiast przyjętego dziesięciolecia 1983 -1992. W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wnosił o jego oddalenie. Sąd Okręgowy w Białymstoku po rozpoznaniu powyższego odwołania, wyrokiem z dnia 20 marca 2014r. oddalił odwołanie. Sąd Okręgowy uznał odwołanie za niezasadne. W pierwszej kolejności Sąd pierwszej instancji wskazał, iż w sprawie będącej przedmiotem rozpoznania, przed wydaniem przez organ rentowy zaskarżonych decyzji, wydana została w dniu 9 października 2006 r., decyzja o ustaleniu kapitału początkowego, który ustalany był (i jest nadal - przypis SO) na datę 1 stycznia 1999 roku. Na mocy tej decyzji Zakład Ubezpieczeń Społecznych ustalił kapitał początkowy ubezpieczonego na kwotę zł, przyjmując wskaźnik wysokości podstawy wymiaru kapitału początkowego wynoszący 103,82%. Z decyzji tej wynika ponadto, że organ rentowy nie uwzględnił okresów pozostawania na urlopie bezpłatnym. Okresy wskazane w tej decyzji, co do dnia odpowiadają okresom urlopów bezpłatnych wskazanych w świadectwie pracy M. R., wydanym przez (...) Sąd I instancji ustalił, że odwołujący na urlopach bezpłatnych obejmujących pełny miesiąc kalendarzowy był w maju i sierpniu 1995, kwietniu 1996 i maju 1997 roku. Powyższe miesiące zostały uwzględnione w wyliczeniu współczynnika podstawy wymiaru za te lata, co wynika z zestawienia, dołączonego do dokonanego – na polecenie Sądu - przeliczenia emerytury odwołującego (pismo ZUS – k. 14, wyliczenia - k. 15 i 16). Sąd Okręgowy zaznaczył, że treść pisma ZUS jest mylna, gdyż zawiera stwierdzenie, że okresy pobytu na urlopie M. R. na obejmują żadnego pełnego miesiąca (ostatnie zdanie drugiego akapitu pisma). Jednakże dołączone wyliczenie wskazuje, że w roku 1995 dochód M. R. podzielono przez 10 miesięcy, a w latach 1996 i 1997 - przez 11 miesięcy. Oznacza to, że przy wyliczaniu współczynnika wysokości podstawy wymiaru w pełni zastosowano art. 174 ust. 3b ustawy emerytalnej, ale współczynnik ten nadal był niższy od ustalonego w pierwotnej decyzji o ustaleniu kapitału początkowego - 103,82 %. Zatem wątpliwości M. R. opisane w punkcie 2 i 4 są zdaniem Sądu I instancji nieuzasadnione. Sąd Okręgowy odnosząc się zakwestionowanego w punkcie 3 odwołania sposobu obliczania współczynnika proporcjonalnego, opisanego we wzorze wskazanym w art. 174 ust. 8 ustawy emerytalnej (odejmowanie liczby 18 od wieku 65 lat, a nie 60 lat), wskazał, że jest to działanie prawidłowe - zgodne ze wskazanym przepisem. Sąd Okręgowy wyjaśnił, że opisywany wzór wyliczenia współczynnika proporcjonalnego nie zmienił się przez cały okres obowiązywania ustawy, to jest od 1 stycznia 1999 r.: wiek emerytalny oznaczał 60 - dla kobiet i 65 - dla mężczyzn, bez odrębnego traktowania mężczyzn, którzy - jak odwołujący - legitymując się pracą w warunkach szczególnych nabywali prawo do emerytury po ukończeniu 60 lat. Odnosząc się do wątpliwości odwołującego wyrażonej w punkcie 1. odwołania, to jest co do wysokości emerytury (...), wyliczonej pierwotnie w decyzji z 2 marca 2012 roku, a której w zaskarżonej decyzji organ rentowy odmówił przeliczenia, Sąd Okręgowy stwierdził, że podstawowy - powszechny, to jest dotyczący z zasady wszystkich emerytów - sposób wyliczenia emerytury został opisany w art. 26 ustawy emerytalnej. Z kolei wyliczenie emerytury opisane w art. 53 ustawy dotyczy, jak mówi tytuł Rozdziału 4. w Dziale II ustawy, w którym zamieszczono ten przepis, „ustalania wysokości emerytur, o których mowa w art. 27-50e", czyli emerytur: dla ubezpieczonych urodzonych przed dniem 1 stycznia 1949 r. (rozdział 2.), albo emerytur dla niektórych ubezpieczonych urodzonych po dniu 31 grudnia 1948 r., a przed dniem 1 stycznia 1969 r., albo emerytury górniczych. Sąd Okręgowy wskazał, że skoro odwołujący urodził się w roku 1951, wyliczenia należało dokonać, zgodnie z przepisem art. 53., jako urodzonemu po dniu 31 grudnia 1948 r., a przed dniem 1 stycznia 1969 r. Zaś wyliczenie opisane w art. 183 mieści się w dziale X ustawy, a zwierającym przepisy zmieniające, przejściowe i końcowe. Przepis art. 183 jest przepisem dla szczególnej kategorii osób pod względem okresu urodzenia : urodzonych po 31 grudnia 1948, ale którzy osiągnęli wiek emerytalny w latach: 2009 (ust. 1.), 2010 (ust. 2.), 2011 (ust. 3) - tak jak odwołujący M. R., 2012 (ust. 4), bądź w latach 2013 lub 2014 ( Dlatego zgodnie z ust. 3 art. 183 emeryturę wyliczono jako proporcję emerytur obliczonych na podstawie art. 53 (55%) i art. 26 (45%). Sąd Okręgowy podkreślił, że przepis ten miał zastosowanie do odwołującego jako osoby, która nabyła prawo do emerytury w 2011 r., czyli dopiero z ukończeniem wieku 60 lat; nie jest prawdą że odwołujący „nabył pełne uprawnienia do świadczenia emerytalnego na dzień 1 stycznia 1999 roku" (koniec pierwszej strony odwołania), ale dopiero z ukończeniem wieku. Na datę 1 stycznia 1999 r. M. warunek 15 lat pracy w warunkach szczególnych i 25 lat okresów składkowych i nieskładkowych. Trzeci konieczny warunek - wiek 60 lat - odwołujący spełnił dopiero w 2011 roku. Mając powyższe na uwadze na mocy art. 477 14 § 1 Sąd Okręgowy orzekł jak w sentencji wyroku. M. R. zaskarżył powyższy wyrok w części - dotyczącej wyliczenia współczynnika wysokości podstawy wymiaru poprzez dzielenie dochodu rocznego przez 12 miesięcy, a nie przez ilość faktycznie przepracowanych miesięcy w tych latach, w których korzystał z urlopu bezpłatnego, skoro okres urlopu bezpłatnego nie jest uwzględniany do stażu pracy. Wskazując na powyższy zarzut skarżący wniósł o zmianę zaskarżonej części wyroku i ponowne przeliczenie przez organ rentowy kapitału początkowego z zastosowaniem ustawy z dnia 21 czerwca 2013 r. ( Dz. U. z 2013 r. poz. 930). W uzasadnieniu apelacji skarżący wskazał, że Sąd Okręgowy wziął pod uwagę odpowiedź organu rentowego, w której wskazał, że obliczył kapitał początkowy z pełnych dziesięciu najkorzystniejszych lat kalendarzowych i uznał odwołanie za niezasadne. Skarżący zwrócił uwagę, że w treści art. 174 ust. 3b ustawy z dnia r. brak jest wyrażenia „pełnych” miesięcy, a jego końcowy zapis brzmi „przyjmuje się sumę kwot przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia ogłoszoną za ten rok kalendarzowy odpowiednią do liczby miesięcy pozostawania w ubezpieczeniu”. Skarżący podkreślił, że w roku 1992, który m. in. został uwzględniony do ustalenia wartości kapitału początkowego, był na urlopie bezpłatnym od r. do r. Natomiast dzień 31 maja 1992 r. przypadał w niedzielę. Stąd za ten miesiąc nie była odprowadzona składka do ZUS, a mimo to wynagrodzenie zostało podzielone przez przeciętne wynagrodzenie za 12 miesięcy. Sąd Apelacyjny zważył, co następuje: Apelacja M. R. okazała się częściowo zasadna i skutkowała częściową zmianą zaskarżonego wyroku. W ocenie Sądu Apelacyjnego zasługiwał częściowo na uwzględnienie zarzut naruszenia przepisów prawa materialnego art. 174 ust. 3b ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. Przepis ten w aktualnym brzmieniu został wprowadzony z dniem 1 października 2013 r., ustawą z dnia 21 czerwca 2013 r. o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2013 r. poz. 960). Stanowi on, że jeżeli okres wskazany do ustalenia podstawy wymiaru kapitału początkowego obejmuje rok kalendarzowy, w którym ubezpieczony pozostawał w ubezpieczeniu społecznym na podstawie przepisów prawa polskiego jedynie przez część miesięcy tego roku, do obliczenia stosunku sumy kwot podstaw wymiaru składek i kwot, o których mowa w art. 15 ust. 3, w okresie tego roku do przeciętnego wynagrodzenia, przyjmuje się sumę kwot przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia ogłoszonego za ten rok kalendarzowy odpowiednią do liczby miesięcy pozostawania w ubezpieczeniu. Oznacza to, że po wejściu nowelizacji w życie kapitał początkowy osób korzystających z urlopów bezpłatnych przed 1999 rokiem będzie obliczany w korzystniejszy sposób. I tak jeżeli we wskazanym do ustalenia podstawy wymiaru kapitału początkowego okresie mieści się rok kalendarzowy, w którym ubezpieczony tak jak odwołujący przebywał, na urlopie bezpłatnym i dlatego pozostawał w ubezpieczeniu jedynie przez cześć miesięcy tego roku, to do obliczenia stosunku wynagrodzenia uzyskanego w tym roku do przeciętnego wynagrodzenia, przyjmowana jest kwota przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia odpowiednia do liczby miesięcy, w których zainteresowany pozostawał w ubezpieczeniu, a nie z całego roku. Podkreślić należy, że powyższa nowelizacja z 2013 r. uprawnienia te rozszerzyła na wszystkich pozostających w ubezpieczeniu przed 1 stycznia 1999 r. Pierwsza decyzja Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B. o ustaleniu kapitału początkowego wnioskodawcy została wydana w dniu 9 października 2006 r Na mocy tej decyzji Zakład Ubezpieczeń Społecznych ustalił kapitał początkowy ubezpieczonego na dzień r. w wysokości zł, przyjmując wskaźnik wysokości podstawy wymiaru kapitału początkowego wynoszący 103,82%. Do obliczenia podstawy wymiaru kapitału początkowego oraz obliczenia wskaźnika wysokości tej podstawy przejęto przeciętna podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne z 10 kolejnych lat kalendarzowych tj. 1983 r. – 1992 r. ( akta ZUS). Kolejną decyzją z dnia r. o ponownym ustaleniu kapitału początkowego organ rentowy obliczył wartość kapitału początkowego w wysokości 152,728,84 zł. Następnie w związku ze złożeniem przez ubezpieczonego wniosku o wcześniejszą emeryturę decyzją z dnia r. organ rentowy na podstawie art. 185 ust 1 ustawy o emeryturach i rentach z FUS ustalił wysokość kapitału początkowego w wysokości zł. ( akta ZUS) Zakład Ubezpieczeń Społecznych decyzją z dnia 2 grudnia 2013 r., zaskarżoną w niniejszej sprawie, odmówił M. R. ponownego ustalenia wartości kapitału początkowego na dzień 1 stycznia 1999 r. Kolejną decyzją, również zaskarżoną w niniejszym postępowaniu z dnia 2 grudnia 2013 r. organ rentowy odmówił M. R. prawa do przeliczenia emerytury, gdyż uznał, że nie zachodzą podstawy do ponownego przeliczenia kapitału początkowego. W okresie 1983 r. – 1992 r. przyjętym do obliczenia podstawy wymiaru kapitału początkowego, odwołujący kilkakrotnie przebywał na urlopie bezpłatnym. I tak ze świadectwa pracy M. R., wydanego przez MG STAL. wynika, że odwołujący korzystał z urlopu bezpłatnego w okresie od – r.; r. – r.; r. - r.; r. – r.; 1995 r. – r. ; r. – r.; r. – r., r. – r.; r. – r.; r. ( akta ZUS) Jak prawidłowo ustalił Sąd Okręgowy odwołujący na urlopach bezpłatnych obejmujących pełny miesiąc kalendarzowy był w maju i sierpniu 1995 roku, kwietniu 1996 roku i maju 1997 roku. Powyższe miesiące zostały uwzględnione w wyliczeniu współczynnika podstawy wymiaru za te lata, co wynika z zestawienia, dołączonego do dokonanego – na polecenie Sądu - przeliczenia emerytury odwołującego ( k. 14 – 17). Dołączone przez organ rentowy wyliczenie wskazuje, że w roku 1995 dochód M. R. podzielono przez 10 miesięcy, a w latach 1996 i 1997 - przez 11 miesięcy. Oznacza to, że przy wyliczaniu współczynnika wysokości podstawy wymiaru w pełni zastosowano art. 174 ust. 3 b ustawy o emeryturach i rentach z FUS, ale współczynnik ten nadal był niższy od ustalonego w pierwotnej decyzji o ustaleniu kapitału początkowego - 103,82 %. Odwołujący kwestionował jednak brak uwzględnienia przez organ rentowy okresu przebywania na urlopie bezpłatnym w okresie od 6 kwietnia 1992 r. do 30 maja 1992 r. W ocenie Sądu Apelacyjnego z uwagi na fakt, że dzień 31 maja 1992 r wypadał w niedzielę, a niedziela była dniem wolnym od pracy, to przyjąć należy, że za miesiąc maj 1992 r. nie istniał tytuł do objęcia M. R. ubezpieczeniem społecznym z tytułu pozostawania w stosunku pracy w rozumieniu art. 6 ust. 1 pkt 1 ustawy z 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych oraz art. 8 ust. 1 tej ustawy. Tytuł do pracowniczego ubezpieczenia społecznego jest ściśle związany ze świadczeniem pracy w reżimie artykułu 22 Nie wynika natomiast jedynie z formalnego pozostawania w stosunku pracy. Należy podkreślić, iż odwołujący w tym dniu pracy nie świadczył, ani nawet nie pozostawał w gotowości do takiej pracy. Ze świadectwa pracy wynika, że w tym czasie M. R. zatrudniony był w (...) w B.. Jak wynika z jego wyjaśnień, w maju 1992 r. pracował na stanowisku kierownika laboratorium ( k. 43v)., niedziela była dniem wolnym od pracy. W świetle powyższego należy uznać, że przez cały miesiąc – maj 1992 r. M. R. nie był objęty ubezpieczeniem społecznym. Stąd w ocenie Sądu Apelacyjnego do obliczenia wskaźnika wysokości podstawy wymiaru kapitału początkowego za 1992 r. należało zastosować art. 174 ust. 3b ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. W tym celu dochód uzyskany przez ubezpieczonego w 1992 roku należało porównać z kwotą przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w gospodarce narodowej ogłoszoną za ten rok kalendarzowy proporcjonalnie do okresu 11 miesięcy faktycznego podlegania M. R. ubezpieczeniu społecznemu tj. wskaźnik wysokości podstawy wymiaru za 1992 r. powinien wynieść 87,46 %, a za okres od 1983 r. do 1992 r. 104,55%. Odnosząc się do innych lat pracy ubezpieczonego Sąd Apelacyjny nie znalazł podstaw do weryfikacji obliczeń w tym zakresie. Pomimo, że wnioskodawca przebywał w nich na urlopie bezpłatnym, to ich okresy nie obejmowały dni od pierwszego do ostatniego dnia miesiąca. Wobec tego przy wyliczaniu współczynnika wysokości podstawy wymiaru kapitału początkowego nie miał do nich zastosowania przepis art. 174 ust. 3b ustawy o emeryturach i rentach z FUS. Dlatego w pozostałym zakresie apelacja nie zasługiwała na uwzględnienie. Mając na uwadze zmiany dotyczące miesiąca maja 1992 r., należało dokonać korekty wskaźnika wysokości podstawy wymiaru kapitału początkowego M. R.. Sąd Apelacyjny uwzględniając powyższą zmianę ustalił, że wskaźnik wysokości podstawy wymiaru kapitału początkowego odwołującego wzrósł do wysokości 104,55 %. Powyżej ustalona wysokość kapitału początkowego wywiera wpływ na wysokość przyznanej M. R. emerytury mieszanej, ustalonej w części na podstawie art. 26 ustawy o emeryturach i rentach z FUS, co skutkuję obowiązkiem ponownego przeliczenia przez organ rentowy jej wysokości. Nie zyskały aprobaty Sądu Apelacyjnego ogólnie sformułowane twierdzenia odwołującego, iż Sąd orzekający powinien kompleksowo sprawdzać sposób przeliczenia przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych emerytury. Należy zauważyć, że osoba kwestionująca konkretną decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych powinna złożyć odwołanie, w którym żądając zbadania zasadności wydanej decyzji lub też tylko poszczególnych jej elementów powoła konkretną argumentację uzasadniającą swoje zarzuty i wnioski. Sąd orzekający nie ma obowiązku weryfikacji decyzji bez wskazania odwołującego zakresu zaskarżenia i konkretnych ustaleń organu rentowego, z którymi się nie zgadza. Konkludując, zasadny jest w ocenie Sądu Apelacyjnego zarzut apelacji, iż zaskarżony wyrok w pkt III zapadł z naruszeniem prawa materialnego – art. 174 ust. 3b ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych poprzez brak jego zastosowania w niniejszej sprawie do miesiąca maja 1992 r. Z uwagi na powyższe, zaistniały podstawy do zmiany zaskarżonego wyroku i poprzedzających go decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B. z 2 grudnia 2013 r. w ten sposób, że wskaźnik wysokości podstawy wymiaru kapitału początkowego ustalono się na 104,55 % i zobowiązano organ rentowy do uwzględniania wskaźnika w takiej wysokości do wyliczenia emerytury M. R.. Dlatego też Sąd Apelacyjny na zasadzie art. 386 § 1 orzekł jak w pkt I sentencji wyroku. W pozostałym zakresie apelację jako bezzasadną, Sąd Apelacyjny oddalił na podstawie art. 385 (punkt II sentencji wyroku). O kosztach procesu w postępowaniu apelacyjnym z uwagi na jedynie częściowe uwzględnienie zarzutów apelacji, Sąd Apelacyjny rozstrzygnął na podstawie art. 100 znosząc je wzajemnie między stronami (punkt III sentencji wyroku).
. 6 130 501 347 131 738 115 425
odwołanie od decyzji o ustaleniu kapitału początkowego wzór
