Przedmiotem najmu może być każda rzecz. W praktyce jednak zdecydowana większość umów tego rodzaju dotyczy nieruchomości. Obowiązujące przepisy dzielą najem na dwie kategorie – zwykły oraz okazjonalny. Okazuje się, że zachodzą pomiędzy nimi zasadnicze różnice, także w zakresie możliwości bycia stroną umowy najmu. W niniejszym artykule wyjaśnimy czym jest najem okazjonalny oraz czy przedsiębiorca może być w tym przypadku stroną umowy. Poprzez umowę najmu wynajmujący (właściciel rzeczy) zobowiązuje się oddać najmującemu określoną rzecz do używania, za którą najmujący będzie opłacał czynsz. Umowa najmu charakteryzuje się odpłatnością i to właśnie odróżnia ją od umowy użyczenia, która nie zawiera w sobie elementu czynszowego. Najem możemy podzielić na tzw. najem zwykły oraz najem okazjonalny. Pierwszy został całkowicie uregulowany przepisami Kodeksu cywilnego, drugi natomiast odnajdziemy w Ustawie z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego. Charakterystyka najmu okazjonalnego Podstawową różnicą pomiędzy zwykłą umową najmu a najmem okazjonalnym jest stopień sformalizowania danego zobowiązania (w tym drugim przypadku jest on znacznie większy). Najem okazjonalny dotyczy wyłącznie nieruchomości lokalowych, podczas gdy przedmiotem zwykłego najmu może być tak naprawdę każda rzecz (nie tylko nieruchomość). Różnica pojawia się także w czasie trwania danej umowy – w przypadku najmu okazjonalnego zobowiązanie jest zaciągane zawsze na oznaczony okres, nie dłuższy jednak niż 10 lat. Przy zwykłym najmie możemy zadecydować o podpisaniu terminowej lub bezterminowej umowy. Kolejną istotną kwestią jest forma umowy, która w przypadku najmu zwykłego przybiera postać pisemną, natomiast w stosunku do najmu okazjonalnego bezwzględnie konieczna jest wizyta w kancelarii notarialnej. Niewątpliwą zaletą najmu okazjonalnego jest większa możliwość pozbycia się lokatorów, którzy nie chcą opłacać czynszu. Co prawda w przypadku najmu zwykłego również jest to dopuszczalne, jednak praktyka pokazuje, że próby odzyskania nieruchomości przez jej właściciela od opornych najemców kończą się na wieloletnich postępowaniach sądowych (czego przy najmie okazjonalnym raczej nie uświadczymy). Strony najmu okazjonalnego Wydawałoby się, że stroną najmu może być w zasadzie każdy podmiot – zarówno osoba fizyczna, jak i osoba prawna. O ile w przypadku zwykłego najmu jest to dopuszczalne, o tyle najem okazjonalny zawiera w tym zakresie szczególne odstępstwa. W przypadku najmu zawsze mamy do czynienia z dwoma stronami zobowiązania: wynajmującym – jest to właściciel wynajmowanej rzeczy, który ma prawo do pobierania czynszu; najemca – jest to podmiot, który decyduje się pobrać rzecz w najem, tzn. korzystać z niej i opłacać w zamian czynsz jej właścicielowi. Wynajmujący i najemca zawsze pojawiają się przy każdej umowie najmu, także tego okazjonalnego. Ustawodawca wprowadził jednak ważne ograniczenia prawne w tym zakresie. Art. 19 ust. 1 ustawy o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego„Umową najmu okazjonalnego lokalu jest umowa najmu lokalu mieszkalnego, którego właściciel, będący osobą fizyczną, nie prowadzi działalności gospodarczej w zakresie wynajmowania lokali, zawarta na czas oznaczony, nie dłuższy niż 10 lat”. Z powyższego wynikałoby, że wynajmującym w przypadku umowy najmu okazjonalnego może być wyłącznie osoba fizyczna i to taka, która nie prowadzi żadnej działalności gospodarczej. Przedsiębiorca nie może być więc stroną takiego zobowiązania – ale czy na pewno? Najem okazjonalny przedsiębiorcy Czy przedmiot najmu okazjonalnego nie może być oddany w najem przez przedsiębiorcę? Tak, ale tylko wtedy, gdy taki podmiot prowadzi działalność gospodarczą w zakresie wynajmowania lokali (najczęściej są to biura nieruchomości lub zwykli deweloperzy). Jeśli więc przedsiębiorca wykonuje działalność, która nie wiąże się w żaden sposób z wynajmowaniem lokali, może być stroną umowy najmu okazjonalnego. Powyższe ograniczenia nie dotyczą jednak sytuacji, w której przedsiębiorca stoi po stronie najemcy. Innymi słowy prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie wynajmowania lokali nie stanowi przeszkody do tego, aby być najemcą najmu okazjonalnego (tą stroną umowy może być każdy przedsiębiorca niezależnie od zakresu swojej działalności). Przykład 1. Biuro nieruchomości trudniące się sprzedażą i wynajmowaniem lokali chciałoby zawrzeć umowę najmu okazjonalnego. Nie może w tym przypadku wystąpić jako wynajmujący, gdyż zakazują tego obowiązujące przepisy ustawy. Biuro może jednak zawrzeć taką umowę w charakterze najemcy. Przykład 2. Przedsiębiorca sprzedający meble chciałby zawrzeć umowę najmu okazjonalnego. Może to zrobić zarówno w charakterze wynajmującego, jak i najemcy – zakres jego działalności nie polega bowiem na wynajmowaniu lokali. Formalności związane z najmem okazjonalnym Przedsiębiorca może być stroną najmu okazjonalnego, pod warunkiem jednak, że nie prowadzi działalności gospodarczej związanej z wynajmowaniem lokali (jeśli ma być najemcą, to nie trzeba spełniać tego wymogu). Zawarcie umowy najmu okazjonalnego wiąże się z koniecznością spełnienia pewnych formalności. Umowa tego rodzaju powinna być zawarta w formie pisemnej pod rygorem nieważności. Pamiętajmy jednak, że należy do niej dołączyć: oświadczenie najemcy w formie aktu notarialnego, w którym najemca poddał się egzekucji i zobowiązał się do opróżnienia i wydania lokalu używanego na podstawie umowy najmu okazjonalnego lokalu w terminie wskazanym w żądaniu opróżnienia lokalu; wskazanie przez najemcę innego lokalu, w którym będzie mógł zamieszkać w przypadku wykonania egzekucji obowiązku opróżnienia lokalu; oświadczenie właściciela lokalu lub osoby posiadającej tytuł prawny do lokalu o wyrażeniu zgody na zamieszkanie najemcy i osób z nim zamieszkujących w lokalu wskazanym w oświadczeniu; na żądanie wynajmującego załącza się oświadczenie z podpisem notarialnie poświadczonym. Zawarcie najmu okazjonalnego wiąże się więc z koniecznością wizyty w kancelarii notarialnej. Sama umowa może być co prawda przygotowana i spisana w domu, jednak oświadczenie najemcy wymaga bezwzględnie zachowania formy aktu notarialnego. Co ciekawe, wynajmujący będący osobą fizyczną musi zgłosić fakt zawarcia umowy najmu okazjonalnego właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego w ciągu 14 dni od powstania tego zobowiązania. Taki wymóg nie pojawia się jednak, gdy wynajmującym jest przedsiębiorca lub osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą w zakresie wynajmu lokali. Najem okazjonalny – także dla przedsiębiorców Najem okazjonalny jest naprawdę ciekawą alternatywą dla tradycyjnego najmu. Gwarantuje on większe bezpieczeństwo zarówno stronie wynajmującej, jak i najemcy. W razie jakichkolwiek problemów zdecydowanie łatwiej jest tutaj wyegzekwować obowiązki każdej ze stron zobowiązania niż ma to miejsce w przypadku najmu zwykłego. Koszty zawarcia najmu okazjonalnego mogą być nieco wyższe niż w przypadku najmu zwykłego – decyduje o tym chociażby wymóg złożenia przez najemcę oświadczenia w formie aktu notarialnego. Pamiętajmy, że przedsiębiorca może być stroną najmu okazjonalnego. Jeśli nie prowadzi on działalności gospodarczej w zakresie wynajmowania lokali, może występować zarówno po stronie wynajmującego, jak i najemcy. Jeżeli jednak trudni się taką działalnością, może być wyłącznie najemcą lokalu.
Wzór umowy najmu okazjonalnego do pobrania za darmo. Redakcja. Data publikacji: 08.11.2022. Umowa najmu okazjonalnego jest alternatywą dla klasycznej umowy najmu. W przypadku gdy najemca nie wywiązuje się z obowiązku płacenia czynszu, daje ona możliwość właścicielowi mieszkania do eksmisji najemcy. Podobnie jak zwykła umowa najmuCzy meldunek jest tytułem prawnym do zajmowania lokalu? Z pytania wynika, że chciałaby Pani wynająć mieszkanie swojemu wujowi. Na początek musi Pani rozróżnić dwie zasadnicze kwestie: zameldowanie i tytuł prawny do mieszkania (domu). Meldunek jest czynnością administracyjną, realizowaną zgodnie z przepisami ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych i ma on umożliwić ustalenie pobytu czasowego lub stałego danej osoby. Zgodnie z art. 10 ust. 1 powołanej wyżej ustawy osoba, która przebywa w określonej miejscowości pod tym samym adresem dłużej niż trzy doby, jest obowiązana zameldować się na pobyt stały lub czasowy najpóźniej przed upływem czwartej doby, licząc od dnia przybycia. Zameldowanie jest więc jedynie czynnością tzw. administracyjno-techniczną, która służy wyłącznie celom ewidencyjnym i ma na celu potwierdzenie faktu pobytu w tym lokalu. Potwierdza to wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dni r. (IV SA/Wa 446/08), zgodnie z którym zameldowanie w lokalu jest czynnością materialno-techniczną organu administracji publicznej i może być dokonane jedynie wówczas, gdy spełnione zostaną wymagania określone w art. 10 ust. 1 ustawy z 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych. Oznacza to, że dana osoba przez samo zameldowanie nie nabywa żadnych praw do lokalu – nie jest ono żadnym tytułem prawnym do zajmowania lokalu. Aby mieć prawo zajmowania lokalu, trzeba dysponować tytułem prawnym do niego, czyli np. prawem własności, prawem najmu. Zameldowanie konkretnej osoby w lokalu nie jest źródłem powstania jakichkolwiek praw majątkowych do tego lokalu, a jest jedynie rejestracją faktu pobytu danej osoby pod wskazanym adresem (wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dn. r. (II SA/Sz480/08). Niewykonanie obowiązku meldunkowego Na marginesie warto dodać, że niewykonanie obowiązku meldunkowego, w tym przypadku obowiązku zameldowania się, jest wykroczeniem. Zgodnie z art. 147 § 1 Kodeksu wykroczeń, kto nie dopełnia ciążącego na nim obowiązku meldunkowego, podlega karze ograniczenia wolności, grzywny albo karze nagany. Jeżeli osoba, która opuściła miejsce swojego pobytu stałego, nie dopełniła swego obowiązku meldunkowego, obowiązek zawiadomienia właściwych organów gminy obciąża podmioty posiadające określone prawo do lokalu, w którym zamieszkiwała ta osoba. Zgodnie z art. 29 ust. 2 ustawy o ewidencji ludności właściciel lub inny podmiot dysponujący tytułem prawnym do lokalu jest obowiązany do zawiadamiania właściwego organu gminy o stałym lub czasowym pobycie innej osoby w ich lokalach (pomieszczeniach) oraz o opuszczeniu przez nią tego lokalu (pomieszczenia), jeżeli osoba ta nie dopełniła obowiązku meldunkowego. Zawiadomienie powinno być dokonane niezwłocznie po upływie terminu określonego do wykonania obowiązku meldunkowego. Na czym polega najem okazjonalny? To tyle, jeśli chodzi o kwestię zameldowania. Teraz chciałbym przejść do kwestii tego, czym jest umowa najmu okazjonalnego. Z tego, co Pani pisze, wynika, że chciałaby Pani zabezpieczyć się na wypadek, gdyby wujek nie chciał się dobrowolnie wyprowadzić z Pani mieszkania. W tym celu można skorzystać z instytucji najmu okazjonalnego. Co prawda, nie jest to bardzo prosta sprawa, ale poniżej postaram się w miarę jasno przedstawić, na czym ten polega najem okazjonalny. Przy zwykłej umowie najmu, jeśli lokator bezprawnie zajmuje lokal, należy wnieść do sądu pozew o eksmisję. Po przeprowadzeniu postępowania (które czasami trwa dość długo) sąd powinien wydać wyrok eksmisyjny. Taki prawomocny wyrok jest podstawą wszczęcia egzekucji komorniczej o opróżnienie lokalu. W obecnym stanie prawnym nie ma jednak eksmisji na bruk. Zakaz eksmisji na bruk Od r. obowiązuje nowelizacja Kodeksu postępowania cywilnego ( zgodnie z którą zakazana jest eksmisja na bruk (art. 1046 ust. 4 Szczegółowe zasady przeprowadzania eksmisji zawiera rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z r. w sprawie szczegółowego trybu postępowania w sprawach o opróżnienie lokalu lub pomieszczenia albo o wydanie nieruchomości oraz szczegółowych warunków, jakim powinno odpowiadać tymczasowe pomieszczenie. Stosownie do przepisów rozporządzenia komornik nie może przeprowadzić eksmisji donikąd. Musi poczekać, aż właściciel lub sam eksmitowany znajdzie pomieszczenie zastępcze. Jeżeli tego nie zrobią, komornik powinien zwrócić się o pomoc do gminy. Do czasu dostarczenia pomieszczenia komornik wstrzymuje eksmisję. Tymczasowe pomieszczenie musi znajdować się w tej samej lub pobliskiej miejscowości. Na każdego domownika i samego eksmitowanego powinno przypadać co najmniej 5 m2 powierzchni mieszkalnej. W pomieszczeniu powinien być dostęp do: wody, ustępu (może znajdować się poza budynkiem), światła naturalnego, prądu, ogrzewania. Ściany nie mogą być zawilgocone, a eksmitowany musi mieć możliwość zainstalowania kuchenki (lub innych urządzeń) do gotowania posiłków. W praktyce nierzadko dochodziło do sytuacji, że właściciel uzyskał wyrok eksmisyjny przeciwko lokatorowi, jednak lokator dalej zajmował jego lokal, gdyż nie było lokalu albo pomieszczenia, do którego można by było wyeksmitować lokatora. Instytucja najmu okazjonalnego - jak napisać umowę W związku z tym problemem ustawodawca zdecydował się wprowadzić w tym roku instytucję najmu okazjonalnego, która ma ułatwić właścicielom pozbycie się niechcianego lokatora. Żeby jednak właściciel mógł skorzystać z tego typu najmu, muszą być spełnione określone – dodam, że niełatwe – warunki ( musi być spisana umowa najmu okazjonalnego). Przede wszystkim najemca (w tym wypadku wujek) musi złożyć oświadczenie w formie aktu notarialnego, że zgadza się na dobrowolne przeprowadzenie egzekucji komorniczej, w sytuacji gdy będzie bezprawnie korzystał z lokalu oraz zobowiązanie do opróżnienia lokalu. Po drugie najemca będzie musiał wskazać lokal, w którym będzie mógł zamieszkać w przypadku wykonania egzekucji obowiązku opróżnienia lokalu. Po trzecie najemca będzie musiał przedstawić oświadczenie właściciela lokalu o wyrażeniu zgody na zamieszkanie najemcy i osób z nim zamieszkujących w lokalu, w przypadku gdyby doszło do jego eksmisji. Zawarta umowa najmu okazjonalnego musi być zgłoszona przez właściciela lokalu naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu ze względu na miejsce zamieszkania właściciela, w terminie 14 dni od dnia rozpoczęcia najmu. Rozwiązanie umowy najmu okazjonalnego mieszkania Umowa najmu okazjonalnego lokalu ulega rozwiązaniu po upływie czasu, na jaki była zawarta, lub po upływie okresu wypowiedzenia tej umowy. Po jej rozwiązaniu, jeżeli najemca dobrowolnie nie opróżnił lokalu, właściciel doręcza najemcy żądanie opróżnienia lokalu, sporządzone na piśmie opatrzonym urzędowo poświadczonym podpisem właściciela. W przypadku bezskutecznego upływu tego terminu właściciel składa do sądu wniosek o nadanie klauzuli wykonalności aktowi notarialnemu, w którym lokator dobrowolnie poddał się egzekucji obowiązku opróżnienia lokalu. Zatem w przypadku najmu okazjonalnego, o ile doszło do zgłoszenia najmu do urzędu skarbowego, eksmisja najemcy może się odbyć bez wyroku sądowego (na podstawie samego aktu notarialnego) i bez dostarczania najemcy innego lokalu, co znacznie upraszcza możliwość odzyskania lokalu przez wynajmującego. Jeśli masz podobny problem prawny, zadaj pytanie naszemu prawnikowi (przygotowujemy też pisma) w formularzu poniżej ▼▼▼ Zapytaj prawnika - porady prawne online .
- Կецю ጃожэгоλሷ
- ዳудիб աнтаቺуղ
- И аζεктиዶዬц
- Πиሰа и ճև υρገтувруշи
A teraz na osłodę przejdę do zalet umowy najmu okazjonalnego. Zalety umowy najmu okazjonalnego. Zacznę odrobinę tajemniczo, opisując pierwszą, ale jakże istotną z mojego punktu widzenia zaletę umowy najmu okazjonalnego. Otóż ustawa o ochronie praw lokatorów, w rozdziale regulującym umowę najmu okazjonalnego zawiera pewien art. 19e.
Co powinno znaleźć się w umowie najmu okazjonalnego? Czym jest taka umowa? Przeczytaj na Z tego artykułu dowiesz się na czym polega najem okazjonalny kto ponosi koszty zawarcia takiej umowy jakie informacje powinny się w niej znaleźć Co to jest umowa najmu okazjonalnego? Umowa najmu okazjonalnego jako sposób zabezpieczenia wynajmu mieszkania zyskuje coraz większą popularność. Co do zasady umowa ta ma za zadanie chronić interesy wynajmującego przed niechcianymi lokatorami, którzy nie wywiązują się z realizacji postanowień zawartych w umowie najmu. Instytucja najmu okazjonalnego lokalu w polskim prawie została wprowadzona ustawą z 17 grudnia 2009 roku, ustawę o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego oraz o zmianie niektórych innych ustaw. Jakie elementy powinna zawierać umowa najmu okazjonalnego? Przede wszystkim należy zaznaczyć, że umowa najmu okazjonalnego musi być zawarta w formie pisemnej, pod rygorem nieważności. Operując aspektami prawnymi w celu jej zawarcia musimy umieścić w niej następujące informacje: Strony umowy najmu okazjonalnego - stronami umowy są właściciel oraz najemca, czyli lokator. Należy zaznaczyć, że wynajmującym lokal, musi być osoba posiadająca do niego prawo własnościowe, oraz osoba która nie prowadzi działalności gospodarczej opierającej się na wykonywaniu usług związanych z wynajmem lokali. Przedmiot umowy - w punkcie tym zamieszczamy informacje dotyczące wynajmowanego mieszkania: adres, wielkość, stan techniczny. Ważne jest to, że umowie najmu okazjonalnego podlega tylko i wyłącznie wynajem lokali mieszkalnych. Wynajmowany lokal do celów innych, niż cele mieszkalne np. działalność gospodarcza lub inna działalność użytkowa, nie podlega takiemu rodzaju umowy. Czas trwania umowy - czas trwania umowy musi być określony i nie może być dłuższy niż 10 lat. Czynsz - w punkcie tym określamy wysokość, termin oraz sposób wywiązania się przez najemcę obowiązku opłaty czynszu oraz sposób rozliczania i regulowania opłat za inne koszty eksploatacyjne mieszkania. Kaucja - podpunkt ten służy do określenia wysokości, sposobu płatności oraz sposobu na zasadach, których zostanie ona rozliczona po upływie terminu lub rozwiązaniu umowy. W podpunkcie tym należy również umieścić termin, w którym po wygaśnięciu umowy właściciel zobowiązuje się zwrócić pieniądze najemcy. Wymienione powyżej elementy umowy nie różnią się niczym od elementów zawartych w zwykłej umowie cywilnoprawnej. W celu nadania umowie charakteru najmu okazjonalnego ustawa nakłada na najemcę przygotowanie i zawarcie w umowie dodatkowych dokumentów. Tymi dokumentami jest: Oświadczenie najemcy, w którym poddaje się on egzekucji oraz zobowiązuje się do opróżnienia i wydania lokalu używanego na podstawie umowy najmu okazjonalnego, w terminie wskazanym w żądaniu. Oświadczenie najemcy, w którym wskaże inny lokal, w którym będzie mógł zamieszkać w przypadku wykonania obowiązku opróżnienia wynajmowanego lokalu Oświadczenie właściciela innego lokalu o wyrażeniu zgody na zamieszkiwanie przez najemcę, w przypadku eksmisji z wynajmowanego mieszkania. Ważne jest to, że na mocy ustawy oświadczenie najemcy, w którym poddaje się on egzekucji musi posiadać formę aktu notarialnego. Pozostałe oświadczenia nie muszą przybierać takiej formy. Właściciel lokalu może jednak domagać się przedstawienia oświadczeń z podpisem poświadczonym notarialnie. Umowa najmu okazjonalnego - kto ponosi koszty jej zawarcia? Ustawa nie reguluje kto w przypadku zawierania takiej formy umowy opłaca koszty z tym związane. W praktyce okazuje się jednak, że opłaty notarialne w większości przypadków opłaca właściciel. Jest to jednak kwestia, którą strony umowy powinny przedyskutować między sobą. Nic nie stoi na przeszkodzie, aby opłaty wynikające z zawarcia umowy poniósł najemca. Przeczytaj także: Jak wypowiedzieć umowę najmu okazjonalnego? Zgłoszenie najmu do Urzędu Skarbowego Od dnia rozpoczęcia najmu właściciel mieszkania zobligowany jest w terminie 14 dni zgłosić zawarcie umowy najmu okazjonalnego do Urzędu Skarbowego właściwego ze względu na miejsce swojego zamieszkania. Dodatkowo na prośbę najemcy powinien przedstawić dokument potwierdzający fakt wykonania tej procedury. Należy pamiętać, że konsekwencją niewykonania któregokolwiek z warunków umowy najmu okazjonalnego, skutkować będzie respektowanie tej umowy na zasadach zwykłej umowy cywilnoprawnej. Umowa najmu okazjonalnego a podatek Dochód uzyskany z wynajmu mieszkania jest opodatkowany. W tej kwestii rodzaj zawartej przez nas umowy nie ma najmniejszego znaczenia. Ważne jest tylko to, aby we właściwym czasie należny podatek przekazać do właściwego Urzędu Skarbowego. Opłacając podatek od dochodu uzyskanego z tytułu wynajmu lokalu mieszkalnego mamy do wyboru dwie opcje: Opodatkowanie ryczałtowe Opodatkowanie na zasadach ogólnych. Opracowanie: Portal biznesowy
. 595 73 159 243 444 108 511 785