Prawdopodobnie nie ma osoby, która nie lubiłaby czekolady. Czy to gorzka, mleczna, nadziewana. Czekolada budzi pożądanie i duże emocje. Przez lata pojawiło się również wiele mitów na temat jej właściwości, które dziś obalają naukowcy. Mimo to przyjemność wynikająca z jej jedzenia jest tak duża, że zasługuje na naszą uwagę. Kiedy przebadano skład chemiczny czekolady odkryto, że nie ma działania antydepresyjnego oraz nie wpływa na poprawę nastroju. Nie jest również afrodyzjakiem. Co więcej nie zawiera dobroczynnego tłuszczu jak sądzono, tylko zwyczajny tłuszcz odkładający się na brzuchu. Jednak jeśli zestawimy ją z nikotyną lub alkoholem to przyjemność ze zjedzenia czekolady jest nieporównanie bardziej bezpieczna. Nie sposób się od niej uzależnić i poza kaloriami nic nam szczególnego nie grozi, dlatego możemy ze spokojem rozkoszować się jej smakiem, znanym ludzkości od tysięcy indiańską walutą Historia czekolady sięga 2800 lat. Jako pierwsi zaczęli ją wytwarzać Olmekowie – lud mezoamerykański, który jak to bywało w Ameryce zniknął około 4 wieku Technologię produkcji po tej starej cywilizacji przejęli Majowie oraz Aztekowie. Czekolada w przeszłości była nie tylko pysznym deserem, lecz również stanowiła o bogactwie i potędze danego rodu. Przeznaczona była wyłącznie dla najbogatszych. Świadczy o tym fakt, że za 10 ziaren kakaowca można było kupić kurczaka na obiad, a za 100 niewolnika. W związku z tak dużą wartością ludzie szanowali każde ziarenko. Możni posiadali specjalne spichlerze, gdzie przechowywano ogromne ilości kakao. Doszło nawet do sytuacji, w której płacono kakaowcem, dlatego w tym wypadku możemy powiedzieć o tym, że pieniądze rzeczywiście rosły na drzewie. W odróżnieniu od dzisiejszych standardów ludy Ameryki nie jadły, a piły czekoladę z dodatkami. Nie był to bynajmniej cukier, lecz najczęściej papryczka chilli, kukurydza oraz inne ostre przyprawy. Ta forma serwowania spowodowała, że początkowo Europejczycy nie byli nią zbyt zainteresowani, gdyż panowało przekonanie, że wszystko co ostre pochodzi od diabła. Co ciekawe za diabelskie warzywo uznane były ziemniaki, którym przypisywano różnego rodzaju choroby i klęski. Majom tak smakował napój, że przyrządzano go na różne sposoby, z pianką. W tym celu wielokrotnie przelewano czekoladę z jednego naczynia do drugiego. Nie musiała być przy tym ciepła, ponieważ uważano, że na zimno również świetnie smakuje. W innej wersji ziarna poddawano fermentacji, następnie je prażyli i mielili. Pojawienie się czekolady w EuropiePo raz pierwszy z czekoladą zetknęli się konkwistadorzy w roku 1502, kiedy to przejęto statek Majów wypełniony po brzegi tymi cennymi ziarnami.„Musiały mieć one dla nich (Indian), wielką wartość, bo kiedy wnoszono je na pokład wraz z innymi towarami, widziałem, że jeśli któryś z tych migdałów upadł, wszyscy przystawali, by go podnieść, tak jakby szukali własnego oka.” - napisał syn Krzysztofa Kolumba, to na ówczesnych barbarzyńców z Europy przystało, nie rozumiejąc wartości znalezionego ładunku, wyrzucili go do morza. Dopiero później uświadomiono sobie jak cenny jest kakaowiec. Jednym z pierwszych, który to zrozumiał był Ferdynand Cortez, który na podbitych ziemiach zakładał plantacje kakao. Do Hiszpanii po raz pierwszy ziarna dotarły w 1528 roku. Od początku wzbudziły spore zainteresowanie. Władcom w Madrycie na tyle przypadły do gustu, że zakazano pod karą śmierci wyjawiać recepturę przyrządzania czekolady. Przez wiele lat udało się utrzymać tajemnicę, jednak w końcu pewien florentczyk wykradł recepturę, dzięki czemu cała Europa oszalała na punkcie nowego napoju. Czekolada podbija EuropęRozpowszechnienie tego przysmaku, co ciekawe, zawdzięczamy królowi słońce, czyli Ludwikowi XIV, który ściągnął na swój dwór specjalistów od kawy oraz czekolady. Wkrótce zapragnęły tego inne dwory i tak zaczęła podbijać Londyn, Rzym oraz Wiedeń. Pragnienie picia czekolady oraz kawy przeniosło się również na niższe warstwy społeczeństwa, co doprowadziło do powstania ogromnej ilości kawiarni. W samym Londynie było ich na początku XVIII wieku około 3000. Władza niechętnie spoglądała na to zjawisko. Kawiarnie stawały się miejscem spotkań dla wielu ludzi, co dawało możliwość spiskowania i organizacji opozycji. Wszelkie próby ograniczania rozwoju, czy wręcz zamykania knajp spełzły na niczym. Ostatecznie obawy władzy były słuszne, gdyż to właśnie kawiarnie stały się miejscem, z którego wyłoniły się rewolucje, czy to obyczajowe, czy też kawa wyparła czekoladę jako najważniejszy z nowych napoi. Było to spowodowane przede wszystkim dwom czynnikami. Po pierwsze czekolada w przeszłości była znacznie droższa, a po drugie nie dawała takiego efektu pobudzenia jak w przypadku kawy. Ponadto była bardzo tłusta i pozostawiała po sobie czarny osad. Zmieniło się to w 1828 roku, kiedy oddzielono masło kakaowe od reszty. Dzięki temu uzyskano sypki i łatwo rozpuszczalny w mleku produkt. Następnym krokiem było wynalezienie tabliczki czekolady oraz połączenia kakao z mlekiem w proszku, które doprowadziło do powstania tak lubianej dzisiaj mlecznej czekolady.

Dzieje czekolady są bardzo długie i pasjonujące. A wszystko zaczęlo się ponad grubo ponad tysiąc lat temu w przebogatej kulturze Majów... 600 r.: Majowie stworzyli najwcześniejsze znane plantacje kakao: cenne dobro wykorzystywane jako środek płatniczy, miara do obliczeń oraz surowiec do wyrobu napoju zwanego r.: Aztekowie podbili lud Majów i nałożyli na niego daniny spłacane nasionami kakao. Kakao stało się napojem z wyboru na cesarskim dworze Montezumy, gdzie aromatyzowano je r.: Krzysztof Kolumb odkrył Amerykę – a także nasiona kakao! Zabrał je ze sobą na hiszpański dwór króla Ferdynanda, lecz ich smaku nie uznano tam za szczególnie r.: W okresie podboju Meksyku hiszpański podróżnik Cortez był pierwszym Europejczykiem, który skosztował czekolady. Zrozumiał, że kakao to cenny towar i stworzył pierwszą plantację: jest to pierwszy przykład uprawy r.: Cortez przywiózł do Hiszpanii narzędzia do sporządzania kakao. Hiszpanie stosowali receptury Azteków, lecz dodawali do nich chilli i korzenie, gdyż napój był nadal zbyt gorzki. Data, w której zaczęto dodawać do napoju cukru, nie jest pewna. Hiszpańska arystokracja zaczęła delektować się kakao znacznie częściej i z czasem zaczęto podawać je na ciepło z cynamonem i r.: Kakao dociera do Francji i staje się modnym XVII w.: Kakao dociera do Belgii, Niemiec i Szwajcarii, a niedługo potem do Austrii i r.: Dr Joseph Fry z Bristolu był pierwszym Brytyjczykiem wytwarzającym czekoladę w dużych ilościach, stosując silnik parowy do mielenia Holenderski producent czekolady Van Houten wynalazł maszynę, która wyciskała z nasion masło kakaowe, dzięki czemu uzyskiwano więcej płynu i napój o przyjemniejszym Szwajcar Daniel Peter dodał do czekolady skondensowane mleko i stworzył mleczną czekoladę w formie stałej przeznaczoną do Szwajcar Rodolphe Lindt wynalazł oryginalną metodę rafinowania czekolady. Proces Lindta znany jest jako „conching” lub „rafinacja konchowa”. Narodziła się ciemna czekolada o tak wysokiej jakości, że zupełnie nie przypominała już xocoatl. Historia Lindt & SprüngliSPRÜNGLI PoczątkiAby sięgnąć korzeni Lindt & Sprüngli, musimy cofnąć się do roku 1845, kiedy to David Sprüngli, właściciel sklepu ze słodyczami w Zurychu, postanowił otworzyć wraz ze swoim synem Rudolfem zakład produkcji czekolady. Mały budynek w starej części miasta wystarczył jedynie, aby pomieścić piec i ręczny młynek; to jednak wystarczyło do produkcji stałej czekolady. W 1859 r. Rudolf Sprüngli poszedł w ślady ojca i otworzył nowy sklep ze słodyczami w Paradeplaz, w eleganckiej części miasta, gdzie rozpoczął sprzedaż czekolady własnego wyrobu. Cieszyła się takim powodzeniem, że w 1870 r. rozszerzył produkcję i otworzył nową wytwórnię koło stacji kolejowej. W 1892 r. Rudolf postanowił przejść „na emeryturę” i podzielić firmę między dwóch synów. Robert prowadził sklepy ze słodyczami, a Rudolf zajmował się produkcją Lindt; wynalazca procesu conchingTymczasem Rodolphe Lindt, syn chemika z Berna, jako pierwszy wynalazł nowatorski system zwany „conching”, który zbudował w budynku zniszczonym przez pożar, gdzie rozpoczął produkcję czekolady. Wynalazek conchingu uważa się za najważniejsze odkrycie w dziejach czekolady, jaką znamy obecnie. Rodolphe Lindt jest w istocie znany jako ojciec „ciemnej” czekolady, pierwszej czekolady, która miała tę właściwość, iż powoli topiła się w ustach i zapewniała podniebieniu niemal niebiańską symfonię doznań. To ze względu na ten wynalazek i jego wyniki Rudolf Sprüngli przejął w 1899 r. fabrykę czekolady Lindt w Bernie, tworząc firmę Lindt & Sprüngli, która stanowi podstawę dzisiejszego koncernu produkcyjnego w Kilchberg nad brzegami Jeziora & SPRÜNGLIOd tego czasu firma Lindt & Sprüngli produkuje czekoladę z tą samą pasją i dbałością o jakość, początkowo w Szwajcarii, a następnie od lat czterdziestych dwudziestego wieku dzięki swym licencjobiorcom, objęła swym zasięgiem całą Europę, by w latach siedemdziesiątych stać się firmą międzynarodową i liderem rynku czekolady najwyższej 150 LAT: TA SAMA PASJA DLA CZEKOLADYPasja i troska, z jaką Maitres Chocolatiers z firmy Lindt dobierają najlepsze składniki i wytwarzają czekoladę jest taka sama jak ta, dzięki której Rodolphe Lindt i Rudolf Sprüngli 150 lat temu rozpoczynali produkcję pierwszej prawdziwej czekolady i dzięki której udało im się przekształcić ziarno kakaowe w harmonijną i urzekającą przyjemność uwodzącą wszystkie pięć zmysłów. LINDT & SPRÜNGLI WŁOSKIE REALIAHistoria czekolady Lindt we Włoszech rozpoczyna się od założenia w 1909 r. fabryki słodyczy Bulgheroni Spa, która w 1947 r. rozpoczęła produkcję czekolady na podstawie umowy licencyjnej z Lindt & Sprüngli w Zurychu. Nieprawdopodobna aktywność włoskiego producenta doprowadziła do budowy nowego zakładu w 1984 r. o powierzchni m2, który zatrudnia obecnie około 650 osób. W 1992 r. zbudowano nowy magazyn we wspólnocie Cassano Magnago przy trasie Mediolan - Varese, stanowiący obecnie firmowe centrum dystrybucji i miejsce przeznaczone do magazynowania wyłącznie produktów Lindt, w którym można nabywać wyroby cukiernicze tej marki. W następnym roku Bulgheroni Spa została wykupiona przez Lindt & Sprüngli, dzięki czemu wszyscy zatrudnieni stali się pracownikami dziewięciu największych światowych fabryk produkujących produkt, który tak bardzo przypomina pokarm bogów - czekoladę Lindt.

EGZAMIN W TRZECIEJ KLASIE GIMNAZJUM Z ZAKRESU PRZEDMIOTÓW HUMANISTYCZNYCH Lądy archeologów Tekst I Orszak posuwa się jakby po gzymsie wykutym z boku skały, wreszcie zatrzymuje się na obszernym placu o kilkanaśœcie pięter nad dnem wąwozu. Tu znajdują się drzwi prowadzące do podziemnego grobu, który budował sobie faraon przez trzydzieœci lat panowania. Grób ten to cały pałac z komnatami dla pana, rodziny i służby, z jadalnią, sypialnią i łazienką, z kaplicami poœświęconymi różnym bogom, a nareszcie – ze studnią, gdzie na wieki spocznie mumia faraona. Przy blasku jaskrawych pochodni widać œ ściany wszystkich komnat pokryte modlitwami i obrazami, które odtwarzają wszystkie zajęcia i rozrywki zmarłego: polowania, budowę œ świątyń i kanałów, triumfalne przejazdy, uroczystośœci odprawiane na czeœść bogów, walki wojsk z nieprzyjaciółmi, pracę ludu… Nie doœść na tym: pokoje bowiem są zastawione sprzętami, naczyniami, wozami i bronią , kwiatami, mięsem, ciastem i winem, ale jeszcze znajduje się w nich mnóstwo posągów. Są to liczne wizerunki Ramzesa XII, jego kapłanów, ministrów, kobiet, żołnierzy i niewolników. Pan bowiem i na tamtym œwiecie nie może się obejœść bez kosztownych sprzętów, wykwintnego jadła i wiernej służby. Bolesław Prus, Faraon, t. II, Warszawa 1963. Odkrycie przez Cartera [brytyjskiego uczonego żyjącego w latach 1873-1939] niemal nienaruszonego grobu Tutenchamona stało się międzynarodową sensacją. Archeologia zyskała obfite Ÿźródło wiedzy o starożytnym Egipcie, a cudowne wyposażenie grobu oczarowało szeroką publicznoœść. Carter tak opisywał moment wejśœcia do grobowca: Wsunąłem œświecę i zajrzałem do œśrodka, lord Carnarvon, lady Evelyn i Callender stali wokół mnie w trwożnym oczekiwaniu na to, co powiem. Z początku nic nie mogłem zobaczyć, ciepłe powietrze uchodz¹ce z wnêtrza komory spowodowało, ¿e płomieñ œwiecy migotał, lecz wkrótce w zasięgu mojego wzroku wyłoniły się z ciemnoœci szczegóły komnaty – dziwaczne zwierzęta, posągi i złoto – wszędzie blask złota. Przez chwilę, która musiała być wiecznośœcią dla tych, którzy stali obok mnie, zamarłem oniemiały z zachwytu. Thomas Hoving, Tutenchamon za kulisami odkrycia, Warszawa 1991. Zadanie 1. (0 – 1) Najodpowiedniejszym synonimem wyrazu faraon jest: A. książę, B. namiestnik, C. minister, D. król. Zadanie 2. (0 – 1) Grób faraona znajdował się w miejscu: A. wyklętym, B. trudno dostępnym, C. dobrze oznakowanym, D. zakazanym. Zadanie 3. (0 – 1) W grobie faraona informacje o jego życiu były zawarte: A. na œściennych malowidłach, B. w papirusowych ksiêgach, C. na rytualnych naczyniach, D. w wyrzeŸźbionych wizerunkach. Zadanie 4. (0 – 1) Wyposażenie grobu faraona œświadczyło o: A. dobrym zabezpieczeniu, B. lęku Egipcjan przed œśmiercią, C. ochronie pamiątek po zmarłym, D. trosce o życie wieczne zmarłego. Zadanie 5. (0 – 1) We fragmencie Faraona B. Prusa dominują: A. powtórzenia, B. wyliczenia, C. apostrofy, D. pytania retoryczne. Zadanie 6. (0 – 1) Z tekstu T. Hovinga wynika, że odkrywcami grobu Tutenchamona byli: A. Egipcjanie, B. Francuzi, C. Anglicy, D. Amerykanie. Zadanie 7. (0 – 1) Odnalezienie grobu Tutenchamona przyczyniło się do: A. poszerzenia wiedzy o kulturze Egiptu, B. potêpienia archeologów przez opinię społeczną, C. zakazu badań archeologicznych w Egipcie, D. powstania nowej gałęzi wiedzy. Zadanie 8. (0 – 1) Który z cytatów wyraża emocję? A. Wsunąłem œświecę i zajrzałem do œśrodka, B. z początku nic nie mogłem zobaczyć, C. zamarłem oniemiały z zachwytu, D. płomień śœwiecy migotał. Zadanie 9. (0 – 1) Dla naukowców groby starożytnych Egipcjan mają przede wszystkim wartoœść: A. historyczną, B. polityczną, C. religijną, D. ekonomiczną. Tekst II Heinrich Schliemann otworzył Iliadę i przeczytał raz jeszcze wiersze o straszliwej walce Achillesa z Hektorem. O tym, jak Hektor uciekał przed œśmiałym biegaczem i jak obydwaj miasto potrójnym okrążyli skokiem. Przebył opisaną w Iliadzie drogę i znalazł zbocze tak strome, że musiał zeń złazić na czworakach. To utwierdziło go w przekonaniu, że Homer, którego opisy terenu traktował tak, jakby chodziło o najœściśœlejszą topografię wojskową, nie mógł pomyœśleć o tym, żeby jego bohaterowie zbiegali z tego zbocza potrójnym skokiem. Z zegarkiem w jednym i Homerem w drugim ręku odmierzył drogę między pagórkiem, który kryć miał w sobie Troję, a przylądkiem, gdzie stać miały okręty Achajów. ŒŚledził przebieg pierwszego dnia bitwy trojańskiej, tak jak opiewa ją Iliada od drugiej do siódmej pieœśni, i obliczył, że gdyby Troja leżała tu, w Bunarbaszi, Achajowie musieliby w ciągu dziewięciu godzin walk przebiec nie mniej niż 84 kilometry! Prawdziwe śœlady znajdowały się gdzie indziej. Schliemann odnalazł Troję blisko wioski Hissarlik, gdzie wzgórze opadało łagodnym i szerokim stokiem, więc Hektor i Achilles, obiegając trzykrotnie miasto, musieli przebyć tylko 15 kilometrów. Odkrycie to było triumfem archeologa, ale i zarazem triumfem Homera, bo zostało udowodnione, że faktycznie niegdyś œ istniało to, co przypisywano wyłącznie wyobraŸźni poety. C. W. Ceram, Bogowie, groby i uczeni, Warszawa 1967. Zadanie 10. (0 – 1) Schliemann szukał w Iliadzie informacji o: A. bohaterach wojny, B. położeniu Troi, C. flocie Greków, D. przebiegu wojny. Zadanie 11. (0 – 1) Przywołując postacie Hektora i Achillesa, Schliemann analizował: A. psychikę bohaterów, B. taktykę walki, C. czas pojedynku, D. przebytą odległoœść. Zadanie 12. (0 – 1) W odnalezieniu Troi pomogło Schliemannowi: A. zapoznanie się z historią Grecji, B. ustalenie miejsca postoju greckich okrętów, C. wykonanie dokładnych pomiarów terenu, D. wykorzystanie mapy terenu opisanego w Iliadzie. Zadanie 13. (0 – 1) Odkrycie Troi było triumfem Homera, ponieważ potwierdziło: A. barwnoœść jego wyobraźŸni, B. prawdziwoœść jego opisu Troi, C. istnienie Achillesa i Hektora, D. przebieg wojny trojańskiej. Zadanie 14. (0 – 1) Potêga starożytnej Grecji opierała się na: A. rolnictwie i hodowli, B. dyplomacji, C. kolonizacji i handlu, D. sztuce. Zadanie 15. (0 – 1) Wyrazem o innej budowie słowotwórczej niż trzy pozostałe jest: A. grafolog, B. archeolog, C. kulturoznawca, D. historyk. Tekst III Gdy od dawna drzemiący wulkan Wezuwiusz wybuchł 24 sierpnia 79 r. mieszkañcy rzymskich miast Pompejów i Herkulanum zostali zupełnie zaskoczeni. Gorący popiół godzinami padał na Pompeje, aż zakrył je całkowicie na kilka metrów. Z czasem o Pompejach zapomniano. W V wieku upadł Rzym, ale legenda o zaginionym mieœście przetrwała ponad tysiąc lat. W 1860 roku profesor archeologii Giuseppe Fiorelli zajął się wykopaliskami w Pompejach. Po odsłonięciu ulic przystąpił do sporządzenia planu miasta. W jego zachodniej części znajdowały się: forum otoczone œświątyniami i budynkami użytecznośœci publicznej (były to m. in. łaźŸnie) oraz teatr i na wschodnim krańcu – amfiteatr. Pozostałą część miasta wypełniały budynki prywatne. Poza murami przy wybrukowanych drogach znajdowały się cmentarze. Pompeje otaczał trzykilometrowej długoœści mur z ośœmioma bramami. Od północy i wschodu w murze zbudowano wieże obserwacyjne. Miasto leżało zaledwie pięćset metrów od morza. Po wprowadzeniu w cesarstwie tak zwanego pax Romana (pokoju rzymskiego) częściowo rozebrano mury obronne, a na ich miejscu powstały usytuowane na tarasach eleganckie wille z pięknym widokiem na morze. Fiorelli jest znany przede wszystkim jako twórca odlewów gipsowych postaci zasypanych w Pompejach. W popiołach przetrwały bowiem odciski ciał, toteż do zachowanych wgłębień wlewał on pod ciœśnieniem płynny gips. W ten sposób odtwarzał również przedmioty i korzenie drzew. Przyczynił się do poznania warunków życia w antycznym mieœście rzymskim. Peter Connolly, W Pompejach, Wrocław 1992. Zadanie 16. (0 – 1) Odkrycie Pompejów pozwoliło lepiej poznać: A. życie w rzymskim mieœście, B. Ÿźródło potęgi cesarstwa, C. przyczynę klęski Rzymu, D. legendy o zaginionym mieœście. Zadanie 17. (0 – 1) Z tekstu wynika, że Rzymianie: A. lekceważyli higienę osobistą, B. chowali zmarłych w obrębie miasta, C. nie interesowali się sztuką, D. budowali brukowane drogi. Zadanie 18. (0 – 1) Sławę przyniosło G. Fiorellemu: A. podanie przyczyny zagłady Pompejów, B. opisanie swoich odkryć, C. odnalezienie dawnej kultury, D. stworzenie odlewów ciał i rzeczy. Zadanie 19. (0 – 1) Tekst III zawiera: A. streszczenie, B. opis, C. wywiad, D. dialog. Zadanie 20. (0 – 1) W starożytnych miastach forum było miejscem: A. występów teatralnych, B. zgromadzeń, C. walk gladiatorów, D. modlitw. Zadanie 21. (0 – 1) Siedzące postacie są podobne do posągów. Wyjaœśnij, co œświadczy o tym podobieństwie. ……………………………………………………………………………………………………………………………………. Zadanie 22. (0 – 1) Dlaczego archeolodzy nie mają twarzy, a miniatury zabytków przysłaniają ich ciała? ……………………………………………………………………………………………………………………………………. ……………………………………………………………………………………………………………………………………. Zadanie 23. (0 – 1) Na trzech fotografiach przedstawiono przykłady dzieł nawiązujących do sztuki egipskiej, greckiej i rzymskiej. Jaką funkcję pełniły w starożytnośœci obiekty architektoniczne, które zainspirowały twórców tych dzieł? Tekst IV Stanisław Grochowiak Archeologia (…) Widziałem we œśnie ląd archeologów, Gdy obracając wiatrakami łopat, Z popiołów kręcąc konopiaste bicze, Grób otwierali jak królewski poród. Wreszcie u głównej katakumby progu Stanęli ufni, a gdy kurz już opadł, Starczyć musiały za całe zdobycze Koœści œświecące w pustelni otworu. Nie po to przyszli. Ale po człowieka Przydatki próżne1, którymi obrasta Odmiennoœść nasza na łąkach cmentarzy, Czy dziełem będzie, czy skargi œświadectwem. (…) Stanisław Grochowiak, Nie było lata II, Warszawa 1994. 1 próżne przydatki – przedmioty wkładane do grobowców Zadanie 24. (0 – 1) Wypisz cytat, w którym został przedstawiony właœściwy cel poszukiwań archeologów. ……………………………………………………………………………………………………………………………………. ……………………………………………………………………………………………………………………………………. Zadanie 25. (0 – 1) W opisie pracy archeologów poeta wykorzystał przenoœśnie. Wypisz z tekstu jedną z nich. ……………………………………………………………………………………………………………………………………. Zadanie 26. (0 – 1) Na podstawie jednego z tekstów zamieszczonych w arkuszu wyjaœśnij zwięźle, dlaczego archeolodzy uważają ,, „próżne przydatki” '' za najważniejsze. ……………………………………………………………………………………………………………………………………. ……………………………………………………………………………………………………………………………………. Zadanie 27. (0 – 2) Napisz tekst, który zostałby zamieszczony w encyklopedii jako objaœśnienie hasła „archeologia”. archeologia – ………………………………………………………………………………………………………………… ……………………………………………………………………………………………………………………………………. ……………………………………………………………………………………………………………………………………. ……………………………………………………………………………………………………………………………………. ……………………………………………………………………………………………………………………………………. Zadanie 28. (0 – 5) Napisz notatkę do kroniki szkolnej zawierającą informacje o przebiegu wycieczki do muzeum sztuki starożytnej. Uwzględnij także swoje wrażenia z pobytu w tym muzeum. ……………………………………………………………………………………………………………………………………….. ……………………………………………………………………………………………………………………………………….. ……………………………………………………………………………………………………………………………………….. ……………………………………………………………………………………………………………………………………….. Zadanie 29. (0 – 17) Warto poznawać dorobek naszych przodków. Napisz rozprawkę, w której ustosunkujesz się do tej opinii. Odwołaj się do trzech przykładów osiągnięć cywilizacyjnych (jednego z arkusza i dwóch własnych). Pamiętaj, że twoja praca zostanie sprawdzona, jeœli będzie zgodna z tematem i zajmie co najmniej połowę wyznaczonego miejsca. …………………………………………………………………………………………………………………………………………. …………………………………………………………………………………………………………………………………………. ………………………………………………………………………………………………………………………………………….. ………………………………………………………………………………………………………………………………………….. …………………………………………………………………………………………………………………………………………..

SKLEPY – plansze z akcesoriami. Magdalena, 24 lutego, 2017. Tym razem plansze przedstawiające niektóre rzeczy, które związane są ze sklepem i zakupami może komuś się przydadzą takie materiały W temacie sklepów na stronie znajdziecie również: plansze przedstawiające obrazkowe listy zakupów, które zamieszczone są TUTAJ, Hej :) dzisiaj będzie o czekoladzie. Kto z nas jej nie uwielbia? okay, zdarzają się wyjątkowe wyjątki. Dzisiaj byłam na spacerze i zajrzałam do Hebe (jak wiemy, wszystkie drogi, po których porusza się kobieta, prowadzą do drogerii). Przeglądałam różne kosmetyki, weszłam w regał z maseczkami. Dlaczego sobie jakiejś nie kupić? No... i trafiłam na tę wyjątkową dla mnie... czekoladową... wyjątkowo pachnącą... Źródło: Zapraszam na recenzję! Poruszając się normalnym krokiem, jak przystało na spacer, sprytnie przemieszczałam się między regałami w Hebe, już i tak obładowana siatami 💪 Przyglądałam się maskom: która wybrać?- myślałam. Zauważyłam tę jedyną i niepowtarzalną, bo czekoladową. Wzięłam, kosztowała mnie jedynie 4,99 zł. Maska z firmy 7th Heaven (zaiste siódme niebo), już wcześniej z tej serii używałam jej sióstr. Opis: oczyszczająco- nawilżająca kremowa maska czekoladowa. Przeznaczona do cery mieszanej i tłustej. Kremowa, czekoladowa rozkosz, która głęboko oczyszcza skórę i odblokowuje pory. Właściwości lecznicze z Morza Martwego i działanie nawilżające masła kokosowego oraz masła shea sprawiają, że skóra będzie odmłodzona, nawilżona i zregenerowana. Źródło: Dodatkowo czekolada uzależnia! Ale nie o tym ;) ogranicza negatywny wpływ stresu na cerę, wzmacnia ściany naczyń krwionośnych, dobrze chroni przed działaniem szkodliwych promieni słonecznych, ujędrnia i przede wszystkim poprawia samopoczucie. Nadszedł wieczór, pora na kąpiel. Otworzyłam ją i łazienka napełniła się zapachem czekolady... Dobra, bez przesady, maska jest gęsta i faktycznie pachnie obłędnie. Nałożyłam na twarz, omijając okolice oczu i ust. Trzymałam ją na twarzy cały proces kąpieli, do momentu jej wystygnięcia (na opakowaniu jest, aby trzymać ją do 20 minut). Po kąpieli zmyłam ją, nie obyło się oczywiście bez pobrudzenia całej umywalki. Efekt: Skóra gładka i przyjemna w dotyku. Nawilżona i odświeżona. Jestem bardzo zadowolona, bo dawno takiego efektu nie miałam. Dodatkowo nadal unosi się w powietrzu zapach czekolady 🍫Nadal dotykam swojej twarzy i nie mogę wyjść z podziwu. Na razie to pierwszy raz tej maski na mojej cerze. W dalszej części wpisu podzielę się z Wami kolejnymi etapami, bo może to tylko tak na zachętę... kto wie co będzie dalej... Drugie podejście. Cera elastyczna i gładka. Relaks i zapach czekolady odpręża bardzo, wywołuje uśmiech na twarzy. Cały proces odbywa się w trakcie kąpieli, to już w ogóle obłęd. Po wszystkim jestem zadowolona z efektu, na drugi dzień rano cera wygląda świeżo i zdrowo. Podejście trzecie. Postanowiłam, że pod koniec mojego przeziębienia zrelaksuje się korzystając z kąpieli i maseczki. Jak wiadomo, nasza twarz nie wygląda korzystnie w czasie choroby, szczególnie okolice nosa. No właśnie. Po nałożeniu maseczki czekoladowej, skóra zaczęła delikatnie szczypać/piec. To nie było uciążliwe uczucie, ale dało się odczuć lekki dyskomfort. Czyli można się domyśleć, że przy niewielkich rankach, np. po niedoskonałościach, można spodziewać się podobnego efektu. Nadal czuję zapach czekolady :) Ogólnie rzecz biorąc jestem zadowolona. Wiem, że sięgnę po nią po raz kolejny :) Jaka jest Wasza opinia? Czy miałyście do czynienia z maskami z tej serii? Dajcie znać. Do później! Po lewej stronie od okna znajduje się łóżko a nad łóżkiem półka z książkami Po drugiej stronie pokoju mojego jest ściana na której jest mnóstwo zdjęć. Moich przyjaciół, rodziny, zwierząt i wszystkich tych którzy są dla mnie w jakiś sposób ważny dla życia. Mój pokój jest mały ale bardzo przytulny, lubie w nim . 337 7 65 520 504 538 466 371

opisz czekoladowy pokój korzystając z rad zamieszczonych powyżej